dinsdag 30 juni 2015

Herstel






Maandag-hersteldag. Niet rennen dus, maar wel even de spierpijn van het paardrijden eruit trappen met een rustig rondje.


23,7km | 21km/u

zondag 28 juni 2015

Paardrijden

Toen ik nog dik was, was het een van de dingen die ik het hardst miste. Maar ja. Dat kon ik zon paard echt niet meer aandoen.

Nee echt he, zonder dollen. Als je boven de honderd kilo weegt, dan is paardrijden niet meer erg goed voor een paard. En ik zat daar RUIM boven. Maar man, hoe ik het nog wist: de wind door je haar, het machtige, vrije gevoel van door de wereld denderen op de rug van een rennend paard. Het samenwerken met zo'n dier, het sturen met je lichaam, het winnen van vertrouwen.

Toen het gewicht weg was, was het een van de eerste dingen die ik weer deed.

Sindsdien neem ik af en toe weer les. Niet geregeld - gewoon, genoeg om het even te voelen, om het bij te houden, en om mee te kunnen rijden met mijn dochter. Zij en ik deden vandaag een buitenrit. Twee uur en drie kwartier reden we, met nog dertien andere ruiters, door de polders in de omgeving.


Een fjordenpony kreeg ik toegewezen. Een *pony*, niet een paard. Jeetje, vroeg ik me hardop af, houdt die me dan wel? Is dat niet zielig? De instructrice die langs liep keek me aan, liet haar blik van mijn cap tot mijn rijlaarzen glijden, en antwoordde, 'Ach mens. Die houdt jou met GEMAK.'

Gelukkig maar.



Ik genoot. Ik genoot zo hard dat de tranen achter mijn ogen brandden.




Gesloopt, ben ik nu (aaaauw, mijn kuiten! Mijn dijen! Mijn buikspieren).

Gesloopt, maar gelukkig.

vrijdag 26 juni 2015

Polder



Asfalt onder je voeten

Wind in je hoofd

En vuur in je hart 





(Volgermeerpolder, de avond van 25 juni)

donderdag 25 juni 2015

Kwalitatief Uitermate Teleurstellend

Da's ook lekker. Zit ik leuk helemaal optimistisch in de flow te zijn, kwa sporten, sta ik gisteren halverwege mijn piramide training ineens over te geven in de berm. Een combinatie van vermoeidheid door gebroken nachten, en te vet avondeten, dat nog niet genoeg was gezakt.

Teruggewandeld dus maar. En vanochtend gewoon weer mn schoenen aan, om de andere helft van mn piramide te combineren met mijn donderdagloopje. Het ging

Voor

Geen

Meter. 


Een zwaar gevoel stroomde mijn armen en mijn benen in, al na een paar minuten. De snellere intervallen voelden zo traag - alhoewel dat in het echt wel meeviel, toen ik later naar mijn tijden keek - en ik moest zo nu en dan even uitpuffen.

Ik weet het wel - de enige slechte training is de training die je niet hebt gedaan.




Maar deze staat dan zeg maar op twee. :-\


6.6km | 7'

woensdag 24 juni 2015

Mail

Van: Francine
Aan: Tiny Raijmakers
Datum: 23 juni 2015 12:53

 
Hoi Tiny

Het gaat goed hier. Dinsdag heb ik mijn interval training rond de bosbaan gedaan, samen met Peter. Leuk rondje. Ik merk dat het me goed doet als ik af en toe van uitzicht verander :). Nieuwe plekken ontdekken motiveert weer.
Donderdag heb ik gelopen in Maasmechelen, daar was ik voor werk. Ik had maar 45 minuten, dus het werd wat korter dan gepland. Dat gebeurde ook met mijn vrijdagloopje, dat ik er pas op zaterdagochtend in kreeg. Dus, zondag ben ik wat langer gegaan dan de 90 min die op de planning stonden. Ik dacht, mag vast wel van de baas ;).
Ik merk dat bijn d1 tempo wat omhoog gaat. Dat is mooi, ik heb echt het gevoel dat ik conditioneel nu op precies hetzelfde punt ben als een jaar geleden. Deze week een jaar geleden raakte ik geblesseerd; daarna was het aanmodderen. Nu ben ik weer waar ik was, en kan ik gaan opbouwen vanaf hier!
Conditioneel gaat het dus top. Ik krijg er doorgaans vier loopjes per week in, soms drie, maar op de lopeloze dagen fiets ik veel. Ik beweeg dus zes dagen per week nu, 4 lopen twee fietsen, soms drie om drie, en ik lijk daar weinig last van te hebben.
Ben er blij van :)
Groetjes
Francine


____________________________________________________________________


Van: Tiny Raijmakers
Aan: Francine
Datum:  23 juni 2015 14:29



Hoi Francine,

Doet me echt deugd dat je zo goed gaat. Er zijn wel wat verklaringen voor te vinden. Op de eerste plaats beginnen je loopjaren te tellen (dat is niet je leeftijd, maar de tijd dat je nu hardloopt)
Je spieren, banden en pezen, daarvan is de belastbaarheid toegenomen. Ook door het lopen is in de loop van de tijd je haarvatstelsel een stuk verbeterd. Dus, meer bloed naar je beenspieren, maar ook meer en betere afvoer van afvalstoffen. Dus later de verzuring in, en de hersteltijden korter. Je belastbaarheid gaat de komende jaren zeker nog verder vooruit, vooral omdat je botdichtheid zeker nog toeneemt ondanks dat je leeftijd je wat dat betreft wat gaat tegenwerken (botontkalking begint bij vrouwen al vaak boven hun 30ste).
Je trainingen moeten die afname eerst al zien te overwinnen en wat er dan nog overblijft is voor de opbouw. Je snapt dat dit een erg langzaam proces is.

Onafhankelijk op welke leeftijd iemand ook begint met hardlopen kan het soms best 10 jaar duren voordat iemand zijn maximale belastbaarheid bereikt.

Je zult het zien dat je de komende tijd nog stappen gaat maken. Zeker met jouw beweeg-en trainingspatroon van dit moment.

Ik heb daar alle vertrouwen in.

Groetjes Tiny


___________________________________________________________________________


Vanavond op het programma:

 

Piramideloop
1'-2'-3'-4'-5'
5'-4'-3'-2'-1'
 
p=1'



Zin in :)

maandag 22 juni 2015

Oorzaak vs gevolg

Hij komt een praatje maken bij mijn buro, en ziet mijn tas met sportkleren staan. Honderdtwaalf kilo weegt hij nu, vertelt hij me. Hij wil er graag wat aan doen. 'Maar ja', verzucht hij er meteen achteraan, ' Hardlopen is heel slecht voor mijn knieen'.


Nee.


Honderdtwaalf kilo wegen is slecht voor je knieen.

zondag 21 juni 2015

Menu

Ontbijt 
Smoothie van 250ml soja vanillemelk, anderhalve kiwi, een halve banaan en een hand bladspinazie
255 cal




Tussendoor
Watermeloen 
37 cal
 




En, op het 10 km punt van mn 15 kilometer zondagduurloopje, een chocolade mueslireep
131 cal




Tussendoor
Na het rennen in de auto onderweg naar huis een proteine shake voor sterke spieren :)
191 cal





Erg late lunch
Zelfgemaakte tonijnsalade (van krieltjes, tonijn, beetje fritessaus, beetje mosterd, appel, augurkjes en ei)
176 cal




Diner
400 gram preistamppot (Prei, ui, aardappel, vega 'hamblokjes', beetje blue band bij het roerbakken)
359 cal





Avond-snack
Framboos/granaatappel yoghurt met een beetje muesli
198 cal







Totaal: 1347 cal
Koolhydraten: 179 gram
Vet; 26 gram
Eiwit: 80 gram 


zaterdag 20 juni 2015

Win it



De training die vandaag op de planning stond had eigenlijk gister al gemoeten. Ik besteedde de eerste helft van de ochtend aan het verzinnen van redenen om niet te gaan.

Moeie benen.

Weinig geslapen.

Eigenlijk te druk vandaag.

Straks gaat het misschien regenen.

Niet de goede rensokken in mn la.

Oh wacht, de kinderen zijn wakker, eerst even ontbijt maken.


Maar ik wist ook wel dat de echte reden lag in het lusteloze gevoel dat was achtergebleven na de rottige dag die ik gisteren had.


Ik ging, uiteraard, toch. Na 1 km kwamen de tranen, over alles waar ik zo verdrietig over was. Na drie km waren ze weer weg. Na vijf km kon ik weer relativeren.


Na zes km kwam ik als herboren thuis.


6,63km | 7'13


woensdag 17 juni 2015

Pannenkoeken

Gister werd ik zomaar opgehaald, op mijn werk. Ik had mijn sportkleren al aan en P kwam me halen om samen een intervaltraining te doen.




We deden een picnic in de achterbak op de parkeerplaats - nog warme soja/volkoren pannenkoeken en flesjes water.





Daarna gingen we richting de Bosbaan in Amstelveen.Trainen langs de roeiers en tussen de meefietsende roeitrainers met hun megafoons.




Dit was de bedoeling:
 
2015-06-16
Duurloop 2/3
60'
5*3'
 
p=verdelen
 




... en het ging best goed, in aanmerking genomen dat ik zondag 20 kilometer rende en maandag 7 km wandelde :)


8.55 km | snelste interval 5'55

maandag 15 juni 2015

10 dingen waaruit blijkt dat je rent

 1. Chips zijn voor op je startnummer, niet voor in je mond.

 2. Gel gaat in je mond, niet in je haar.

 3. Als je zegt, 'oh shit, ik moet rennen', dan bedoel je dat letterlijk. 

 4. Een split is niet een sinaasappel ijsje.

 5. Je draagt altijd donkere nagellak op je tenen.

 6. Je weet precies hoeveel km je van je huis bent op iedere willekeurig fietspad in een 15km straal van je voordeur.

 7. Iedere keer als je in de file staat denk je, 'Als ik was gaan rennen was ik er al geweest'.

 8. 'Gestoord' en 'Obessief' klinken als een compliment.

 9. Je weet exact waar in je stad je naar de wc kan.

10. De duurste schoenen die je hebt zijn hardloopschoenen.

zondag 14 juni 2015

Zondagduurloop



Vorige week liep ik tien kilometer, terwijl ik langer wilde. Deze week maakte ik dat goed, in overleg met de trainer. In m'm schema stond eigenlijk een 75 minuten loop, vandaag. De trainer weet echter hoe ik in elkaar zit. 'Ga maar', zei hij, 'want van de onrust in je hoofd heb je veel langer last dan van de pijn aan je voet'. 

Ik ben dol op die man. 

Twintig kilometer werd het, verdeeld in vier blokken van vijf, met steeds twee minuutjes pauze ertussen voor wat drinken, en op het tien kilometer punt een halve eierkoek. 
De laatste vijf waren zwaar. in de laatste vijf moest ik bikkelen. In de laatste vijf, terwijl ik me concentreerde op mijn lichaam, verdween de week die achter me lag in het verleden, en dreef de week die voor me ligt weg, naar de toekomst, waar hij hoorde. Er was alleen nog maar nu

Mn iPhone gaf me de Dire Straits in de laatste kilometer, en ik rende het dagelijks leven weer in. 

Goed voorbeeld doet goed volgen

Het miepje rende de plaatselijke Havenloop vandaag. De 1 kilometer jeugdloop. Ze werd niet getimed, maar ik schat in zo'n 5 minuten.



5 minuten. VIJF. 

Das de tijd waarin ik m'n veters ongeveer heb gestrikt. 

Toppertje. 

zaterdag 13 juni 2015

Niets zo motiverend als een nieuw renshirt

Schrikbarend is het, als ik in mijn kast kijk: ik heb gewoon meer sport- dan normale kleding. 

Maar toch kon ik deze écht niet laten hangen. 






Intersport (in Varese, Italië, maar zal vast hier ook in de collectie zitten) - €19,95

donderdag 11 juni 2015

Baveno, dag twee

Na de conferentie, maar voor het galadiner. Een brute heuveltraining. Een stuk trail, een stuk klimmen, 26 graden en geen schaduw. Trillende benen aan het eind van een meedogenloze heuvel, maar wat een uitzicht heb je dan. 

Zo is rennen bedoeld. Hard werken, een doordrenkt shirt dat plakt aan je lijf, met als beloning het gevoel dat je vliegt als je met volle vaart een helling af dendert. Achter iedere bocht iets nieuws. De wereld ontdekken, helemaal zelf, met je benen, je longen en je hart. 








6,48km | 7'15


dinsdag 9 juni 2015

Baveno

Aangekomen in Baveno aan het Lago Maggiore, maar met nog twee uurtjes vrije tijd voor ik moet werken. Wat doe je dan? Dan ren je eerst even het loopje op je schema ☺️




(5,1 km | 7'26 | behoorlijk wat klimwerk)



maandag 8 juni 2015

Menu

Ontbijt:
Smoothie (200 ml soja vanille melk, halve banaan, halve geschilde courgette, aardbeien)
190 cal
 



Tussendoor
McDonalds yoghurt met cruesli 
151 cal




Lunch
Appel-banaan-wortel-bieten sapje 
94 cal



Groentenrisotto met parmesaanse kaas (restje van gisteravond)
315 cal




Tussendoor:
Fuji appel 
80 cal






Diner:
Vegetarische Phad Thai (restaurant)
800 cal



Totaal: 
1630 cal


Vet: 44,8 gram
Koolhydraten: 138,1 gram
Eiwitten: 17,6 gram (eigenlijk wat te weinig, zelfs voor een niet-sportdag).







zondag 7 juni 2015

bike-run-bike

Vandaag is de (voor wat betreft de kwaliteit van de organisatie en de schoonheid van de route zwaar onderschatte) Waterland Halve Marathon, en ik ben vastbesloten om die te lopen, ondanks mijn maar net aan genezen voet.
Ik weet hoe mijn hoofd werkt, en ik weet dat ik mezelf oeverloos lang op mijn donder geef als ik niet ga, en dan heb ik spijt.
Ik weet ook dat ik mijn voet stuk loop als ik wel ga, en dan heb ik ook spijt. Maar ja. Dan heb ik spijt met een medaille, en das altijd nog beter dan spijt zonder. Daarnaast heb ik het plan opgevat om er even heen te  fietsen. Het is maar 10km. Tien km fietsen, 21,1 hardlopen, en dan 10km terug. Het lijkt me een geweldige besteding van mijn ochtend.

 's Ochtends begint Peter ineens op me in te praten. Hij vindt dat fietsen erbij helemaal niks. 'Wat jij doet is gewoon net als comazuipen, maar dan sport', zegt hij. "Je HOEFT niet helemaal naar de klote te gaan om het leuk te hebben, he.'
Vervolgens begint hij over de halve marathon afstand. Dat ik, als ik dit doe, meteen weer twee weken niet kan lopen. Dat als ik gewoon een week wacht en het gat in mn hoef definitief weg is, ik zonder problemen alsnog zo'n loopje kan doen, en dat scheelt me een blessure.

Ik heb er echt de schurft aan als hij zo, zo... logisch doet.

We settelen op 10 km, maar wel heen en terug fietsen.

 


Ik ben er net op tijd om mn start nummer om te laten zetten, de halve marathon is al gestart, dat krijg je met al die discussie, en tien minuten later sta ik in het startvak. 



 

De loop gaat prima, eigenlijk. Het kleine, snelle startveld  (er doen maar 52 mensen mee, en die zijn bijna allemaal lid van atletiekverenigingen in de buurt) peert hem na het startschot met en bloedgang, en als we het atletiekveld afdraaien lig ik al laatste. Dat probleem lost zich in de eerste drie kilometer op, als ik een aantal mensen inhaal en als er aan aantal uitvallen. We hebben wind mee en lopen in de volle zon en het is bloedheet, en al in de eerste helft trekt dat zijn tol op het deelnemersveld. 

Ik haak aan bij een groepje van een meisje en een aantal wat oudere mannen, die mijn tempo aanhouden. Iets langzamer dan ik zou kunnen, zelfs, maar ik vind het prettig om me te richten op het tempo van en groepje. Bijde drinkpost op het vier kilometer punt neem ik een minuutje pauze voor een bekertje water, een spons en een partje sinaasappel. Ik moet wel, ik heb doorgaans geen drinken me als ik het kan vermijden, maar de consequentie daarvan is dus wel dat je moet stoppen.  De rest van de groep loopt door, en ik lig weer laatste. 


Dat kan me overigens geen reet schelen. Ik ben dan wel niet de snelste, maar ik ben mooi wel de allerhardwerkste.  




De eerste vijf kilometer hou ik mijn tempo onder de 7', maar dan komt het draaipunt en heb ik wind tegen. Ik finish uiteindelijk in bijna 71 minuten. 




Om vervolgens naar huis te fietsen. 




Al met al ging het lekker. Al met al had ik eigenijk ook best de 21 kunnen doen, al was ik dan wel stuk gegaan. En, die hele fiets/ren combi viel best mee :)



zaterdag 6 juni 2015

Candy Crush

Ze is een van mijn facebookvriendinnen, slechts een vage kennis in het echte leven, en ze heeft haar facebookprofiel gelinkt aan haar online spelletjes.

Ik kom haar tegen in de supermarkt. 'Ik zag je laatst nog rennen laatst 's avonds!' zegt ze.
'Het was al bijna donker en je ging richting Edam, langs de weg daar weet je wel! Zo goed van je! Ja, ik zou het ook wel willen. Ik wil het ook gaan doen, maar het lukt me gewoon niet. Hoe doe jij het toch?  Ik heb gewoon ECHT geen tijd'.

Ik heb de ballen niet om te zeggen wat ik denk:

Als je level 436 van Candy Crush hebt gehaald, dan heb je tijd zat.

vrijdag 5 juni 2015

Naar huis

Zadelpijn. Pfffff. Hoe doen beginnende fietsers dat, vroeg ik me af. Ik kon werkelijk geen comfortabele houding meer vinden.




Aan de andere kant, misschien beginnen beginnende fietsers ook niet meteen met 110 km in de week.




Terug dus, nadat ik met fiets en al naar kantoor was gebracht. Prima rondje. Tegenwind. Mooi uitzicht terwijl ik wachtte op de open brug op de Kop van Diemen. Beschutting op de pont. 




Niet heel snel, maar toch maar weer gedaan.


27,28km | 3'23/km

woensdag 3 juni 2015

Tegenwind


F-CK WINDKRACHT 8.

Alle goden uit de hemel gevloekt, en serieus overwogen om om te draaien.

(Maar blij dat ik dat niet deed, want 's avonds vloog ik met 28km.u weer naar huis ).

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...