maandag 29 februari 2016
zondag 28 februari 2016
Zonovergoten zondag
Na twee weken van nauwelijks kunnen sporten is die vervelende pijn in mn rug wel weg, dat dan weer wel, maar ik kon merken dat ik aan vorm had ingeboet.
Dat is best wel balen, maar goed; niet zeiken Francine, als je de resultaten niet ziet van het werk dat je ook niet gedaan hebt.
Op weer naar de regelmaat van 4 trainingen in de week!
dinsdag 23 februari 2016
Honingkip
Op veler verzoek :): repost van 05-03-2012
Gisteren kookte ik dit.
Waarna ik het naar binnen werkte.
En heel erg blij werd.
En ik ben all about het delen van blijdschap, snap je, dus ik dacht, ik doe een receptje.
Kipfilet! Ik had vijf kipfilets, eentje per persoon.
Die kruid je met zout en peper en dan leg je ze zo, zonder vettigheid, in een anti aanbakpan.
Vervolgens maak je een onscherpe foto van twee rode uien.
Die hak je dan fijn. En dan huil je om zielige zeehondjes en omdat je die ene vlek niet uit je nieuwe spijkerbroek krijgt en omdat we Hiawatha naar het songfestival sturen en, nou ja, omdat je uien staat te snijden, eigenlijk vooral.
Vervolgens neem je een pot honing, een HELE pot...
... en die giet je in een grote kom.
Sojasaus! Ik denk dat ketjap manis ook kan, maar ik doe altijd gewoon sojasaus, want dat etiket vind ik mooier.
Weloverwogen, rationele beslissingen zijn mijn specialiteit.
Er moet een half flesje sojasaus bij de honing.
Vervolgens tomatenketchup - ongeveer twee eetlepels.
Twee eetlepels olijfolie, ook nog...
.... en wat pepervlokken. Deze zijn nog uit Italie, maar je kun ze hier ook gewoon kopen. Het wordt er niet heel erg pittig van - het voegt vooral gewoon een wat diepere smaak toe.
Frank en Marleentje houden sowieso niet zo van pittig, dus ik doe het altijd rustig aan met dit soort dingen - op je bord erover strooien kan altijd nog.
Dan, last but not least, twee teentjes knoflook. Ik heb tegenwoordig kant en klare gehakte knoflook. Gaan je handen niet zo van stinken. Een volle theelepel ongeveer... behalve als je morgen jarig ben en iedereen op je werk moet zoenen.
Dan moet je deze stap overslaan.
Of juist niet, want dan ben je meteen voorgoed van dat gedoe verlost, ook.
Dit hele prutje roer je met een vork goed door elkaar.
Dan mogen de uien erbij...
... en dan giet je het mengsel over de kipfilets.
En dan zet je deze pan, met het deksel erop, op het allerkleinste vuurtje van het allerkleinste pitje dat je hebt, liefst nog met een wamteverdeler erop.
Hoe langzamer het het gaat, hoe beter het is.
Dat is overigens met veel dingen zo. Hah. ;-)
Dus. Je wacht een uur of drie, terwijl er magische dingen gebeuren in de pan op het allerkleinste vuurtje van het allerkleinste pitje.
Na drie uur is de kip helemaal gaar, zo gaar dat hij bijna uit elkaar valt, met aan de buitenkant een gecaramelliseerd laagje honing.
Dan wordt het tijd voor de saus.
Ik ben dol op gerechten met pan-sauzen. Dat je iets maakt en dan van de restjes in de pan een saus bindt zodat helemaal nergens smaak verloren gaat.
Oooooh, pansaus.... dat is waar het leven om draait. Dat, en wereldvrede.
Haal de kip uit de pan, maak een prutje van twee volle eetlepels maizena en een klein beetje water...
... en giet dat bij het honingmengsel.
Doorroeren, en even in laten koken.
Je keuken ruikt nu echt h e e r l i j k. GEEN PANIEK!
Dit is volkomen normaal.
Ondertussen trek je de kip uit elkaar met twee vorken.
De kip kan dan terug in de saus.
En dat eet je dan.
Over stomende basmatirijst.
Goed heet, met wat extra pepervlokken erover gestrooid.
En met een handje pijnboompitjes erover.
Gezond, vrijwel vetvrij, en gemaakt van alleen maar pure ingredienten (afgezien van dat kleine beetje ketchup).
We hadden er rauwkost bij van komkommer en sugarsnaps. Hmmmmmmmm.
Oh en wat ik ook nog wou zeggen -
hmmmmmmmmmmmmmm.
Gisteren kookte ik dit.
Waarna ik het naar binnen werkte.
En heel erg blij werd.
En ik ben all about het delen van blijdschap, snap je, dus ik dacht, ik doe een receptje.
Kipfilet! Ik had vijf kipfilets, eentje per persoon.
Die kruid je met zout en peper en dan leg je ze zo, zonder vettigheid, in een anti aanbakpan.
Vervolgens maak je een onscherpe foto van twee rode uien.
Die hak je dan fijn. En dan huil je om zielige zeehondjes en omdat je die ene vlek niet uit je nieuwe spijkerbroek krijgt en omdat we Hiawatha naar het songfestival sturen en, nou ja, omdat je uien staat te snijden, eigenlijk vooral.
Vervolgens neem je een pot honing, een HELE pot...
... en die giet je in een grote kom.
Sojasaus! Ik denk dat ketjap manis ook kan, maar ik doe altijd gewoon sojasaus, want dat etiket vind ik mooier.
Weloverwogen, rationele beslissingen zijn mijn specialiteit.
Er moet een half flesje sojasaus bij de honing.
Vervolgens tomatenketchup - ongeveer twee eetlepels.
Twee eetlepels olijfolie, ook nog...
.... en wat pepervlokken. Deze zijn nog uit Italie, maar je kun ze hier ook gewoon kopen. Het wordt er niet heel erg pittig van - het voegt vooral gewoon een wat diepere smaak toe.
Frank en Marleentje houden sowieso niet zo van pittig, dus ik doe het altijd rustig aan met dit soort dingen - op je bord erover strooien kan altijd nog.
Dan, last but not least, twee teentjes knoflook. Ik heb tegenwoordig kant en klare gehakte knoflook. Gaan je handen niet zo van stinken. Een volle theelepel ongeveer... behalve als je morgen jarig ben en iedereen op je werk moet zoenen.
Dan moet je deze stap overslaan.
Of juist niet, want dan ben je meteen voorgoed van dat gedoe verlost, ook.
Dit hele prutje roer je met een vork goed door elkaar.
Dan mogen de uien erbij...
... en dan giet je het mengsel over de kipfilets.
En dan zet je deze pan, met het deksel erop, op het allerkleinste vuurtje van het allerkleinste pitje dat je hebt, liefst nog met een wamteverdeler erop.
Hoe langzamer het het gaat, hoe beter het is.
Dat is overigens met veel dingen zo. Hah. ;-)
Dus. Je wacht een uur of drie, terwijl er magische dingen gebeuren in de pan op het allerkleinste vuurtje van het allerkleinste pitje.
Na drie uur is de kip helemaal gaar, zo gaar dat hij bijna uit elkaar valt, met aan de buitenkant een gecaramelliseerd laagje honing.
Dan wordt het tijd voor de saus.
Ik ben dol op gerechten met pan-sauzen. Dat je iets maakt en dan van de restjes in de pan een saus bindt zodat helemaal nergens smaak verloren gaat.
Oooooh, pansaus.... dat is waar het leven om draait. Dat, en wereldvrede.
Haal de kip uit de pan, maak een prutje van twee volle eetlepels maizena en een klein beetje water...
... en giet dat bij het honingmengsel.
Doorroeren, en even in laten koken.
Je keuken ruikt nu echt h e e r l i j k. GEEN PANIEK!
Dit is volkomen normaal.
Ondertussen trek je de kip uit elkaar met twee vorken.
De kip kan dan terug in de saus.
En dat eet je dan.
Over stomende basmatirijst.
Goed heet, met wat extra pepervlokken erover gestrooid.
En met een handje pijnboompitjes erover.
Gezond, vrijwel vetvrij, en gemaakt van alleen maar pure ingredienten (afgezien van dat kleine beetje ketchup).
We hadden er rauwkost bij van komkommer en sugarsnaps. Hmmmmmmmm.
Oh en wat ik ook nog wou zeggen -
hmmmmmmmmmmmmmm.
maandag 22 februari 2016
zondag 21 februari 2016
Ladder
Daar ben ik weer. Het was een stormachtig loopje, na een stormachtige week. Mijn huidige werkgever deed me een tegenbd, dat ik niet aannam. Toen begon het grote overdragen, afronden, afscheid nemen. Nog maar een paar werkdagen, dan loop ik definitief naar buiten, na 18 jaar.
Of het allemaal verstandig is? Ik weet het niet. Maar ik las deze week: 'It's better to be at the bottom of a ladder you want to climb, than at the top of the one you don't.'
En zo is dat.
Hardlopen | 9km | 7'49 | windkacht 7
maandag 15 februari 2016
zondag 14 februari 2016
KOUD
Ohlievegoeiehemelmetcentraleverwarmingeneneenelectrischedeken, wat is het koud. 11 km in hagel, natte sneeuw, regen en wind, met uiteraard 75% van de route wind tegen, want dat kan ik, het talent dat ik heb voor het kiezen van mijn looprichting linksom of rechtsom is namelijk hetzelfde talent dat ik gebruik om zonder uitzondering in de langste kassa-rij te staan.
Hardlopen | 11km | 7'16
donderdag 11 februari 2016
Heuvelen
Om kwart voor acht zat ik in de auto, op weg naar de Schellingwouderbrug, want er stond een heuveltraining op het programma.
Nou ja, eigenlijk moest die dinsdag al, maar ik moest een beetje schipperen.
Het was mooi buiten en ik besloot dat het een geweldig loopje ging worden.
De eerste drie keer waren nog lollig. Maar toen ineens deed mijngluteus maximus, gluteus medius en gluteus minimus kont pijn. En mijn bovenbenen. En mijn ziel. En ik dacht
....maar opgeven is voor doetjes dus maakte ik netjes mijn 8 setjes af.
Klaar.
Doooooeeeeeei brug. Until we meet again. Ergens volgende maand of zo.
Vervolgens ging ik met bloedspoed naar kantoor.
Ik kwam zo binnen....
Niks meer aan de hand. Voor het oog.
Hah.
Nou ja, eigenlijk moest die dinsdag al, maar ik moest een beetje schipperen.
Het was mooi buiten en ik besloot dat het een geweldig loopje ging worden.
Totdat ik daadwerkelijk de brug op ging rennen. Ik moest 8 keer 400m op volle kracht naar boven, en dan rustig weer naar beneden.
De eerste drie keer waren nog lollig. Maar toen ineens deed mijn
....maar opgeven is voor doetjes dus maakte ik netjes mijn 8 setjes af.
Klaar.
Doooooeeeeeei brug. Until we meet again. Ergens volgende maand of zo.
Vervolgens ging ik met bloedspoed naar kantoor.
Ik kwam zo binnen....
Ik weet het, ik weet het. Just keepin' it real. Maar na een hete douche en een laagje plamuur zat ik gedouched en wel binnen een kwartier weer zo achter mn bureau.
Niks meer aan de hand. Voor het oog.
Hah.
woensdag 10 februari 2016
maandag 8 februari 2016
zaterdag 6 februari 2016
Iemand
...is blij dat ik weer terug ben.
Hardlopen, zaterdagochtend nog voor de katten eten hadden gehad ;) | 5,2 km | iedere km een beetje harder: 7'21 - 7'19 - 7'16 - 7'13 - 7'08 - 6'24 | gemiddeld 7'13.
Hardlopen, zaterdagochtend nog voor de katten eten hadden gehad ;) | 5,2 km | iedere km een beetje harder: 7'21 - 7'19 - 7'16 - 7'13 - 7'08 - 6'24 | gemiddeld 7'13.
vrijdag 5 februari 2016
De stress eruit
Het was een enerverende week. Na wat ontwikkelingen die ik niet terecht vond stuurde ik mn cv de wereld in, vond veel sneller dan ik had verwacht een andere baan en nam afgelopen zondag ontslag.
Ik ben nou eenmaal niet iemand van halve maatregelen.
Wat er nu volgt? Ik weet t niet. Een andere uitdaging, dat in ieder geval, gepaard gaand met nu een hele hoop afscheid nemen, overdragen en afronden.
Ik was er gespannen van. Zo gespannen dat ik er een enorm zere rug aan overhield. Maar vandaag ging ik weer een rondje. Een kort rondje, want GEEN tijd; maar 2km is beter dan 0km. En man, wat knapte ik ervan op :)
Hardlopen | 2,24 km | 6'49
Ik ben nou eenmaal niet iemand van halve maatregelen.
Wat er nu volgt? Ik weet t niet. Een andere uitdaging, dat in ieder geval, gepaard gaand met nu een hele hoop afscheid nemen, overdragen en afronden.
Ik was er gespannen van. Zo gespannen dat ik er een enorm zere rug aan overhield. Maar vandaag ging ik weer een rondje. Een kort rondje, want GEEN tijd; maar 2km is beter dan 0km. En man, wat knapte ik ervan op :)
Hardlopen | 2,24 km | 6'49
dinsdag 2 februari 2016
maandag 1 februari 2016
Abonneren op:
Posts (Atom)
LinkWithin
