Vroeg

Tien voor half zes, en het regende, en het was 2 graden. Ik ga niet liegen, mensen - dat valt gewoon lang niet mee.

Een paar slokken vruchtensap voor een beetje opstart-brandstof, kleren aan en met bed-hoofd en de vouwen van mijn kussen nog in mijn wang de deur uit. Om 05:35 stond ik buiten.

Eenmaal in de frisse lucht was het opstaan-leed vergeten, zoals altijd. Langs de bakkerij, waar het licht al brandde. Langs de 'grote weg' in Volendam, waar het eerste verkeer het dorp al uitreed. En toen de donkere polder in. Terwijl de wereld langzaam wakker werd werkte ik mijn wisselloop af - 5 minuten langzaam, vijf minuten rustig, vijf minuten snel, en nog een keer, en nog een keer.

Toen was ik klaar voor de dag.