....maar ja, downtown Volendam heeft geen heuvels, en ik had vandaag de auto niet om naar een brug te gaan, want Peter was een dagje weg.
Dus, ik appte de coach:
Mooi. Kleren aan en naar het stadion. Daar kan je altijd in, altijd, want zelfs als FC Volendam niet speelt, dan zijn er altijd wel mensen bezig in het stadion, met trainen of met het onderhoud van het gras of wat dan ook, en dan zijn de poorten altijd open.
Oh nee. Niet.
Dan ga ik wel even naar het amateurstadion, dacht ik. Daar kan je altijd in, altijd, want er trainen altijd jeugd teams, ik loop er vier keer in de week langs en altijd zijn er mensen, kinderen en toeschoudwers, en de trappen zijn er weliswaar wat minder hoog, maar de poorten zijn wel altijd open.
Oh nee. Niet.
Uiteindelijk was deze trap het beste wat ik kon vinden.
Okee, okee. Het was wat minder stoer dan stadiontrappen. Een wat minder inspirerende omgeving, ook. Maar goed, niet zeiken Francine, een trap is een trap is een trap. En omdat ie wat kleiner was dan wat ik in gedachten had, bedacht ik dat ik niet 6 keer helemaal en 6 keer half omhoog hoefde, maar gewoon 24 keer helemaal.
Na 24 keer checkte ik m'n hartslag.
Oooooooh....dan had ik nog niet hard genoeg gewerkt. Dus toen deed ik er nog twaalf.
Na 36 keer was ik doordrenkt van het zweet en goed buiten adem, en toen dribbelde ik heel rustig naar huis.
Heerlijke training :).
Trainingsbeest;-)
BeantwoordenVerwijderen