Multitasken

Het enige uurtje in m'n dag was er eentje waarbij ik in moest bellen op een webcast.

Maar dat kan ik best, een tempoloopje terwijl ik luister naar een overzich van de company quarterly earnings.

Sommige dagen heb je veel tijd. Sommige dagen heb je weinig tijd. Je doet altijd gewoon wat je kan met je omstandigheden die je hebt.

Zodra het warmer wordt

Geen loopje op het schema, maar wel beweeg-zin, dus ik fietste een heel klein rondje.

Zodra het wat warmer is, scooter ik een keertje naar mn nieuwe werklokatie, zodat ik de weg weet. Het is iets verder dan Soterdijk, waar ik vroeger zat - ik schat een kilometer of 34. En als het dan wat warmer wordt, dat zal toch echt wel een keer gebeuren toch, toch? Dat hagelen houdt toch wel een keer op? Dat moet toch wel?  Dan ga ik eens per week weer op de fiets. :)

Piramide

Om een uur of half zes werd ik al wakker. De hagel ratelde met bruut geweld op het dak. Oooooh, dacht ik, als de wekker gaat en het regent, dan ga ik vanavond.
 Om half zeven ging de wekker. Ik luisterde gespannen.

Het regende niet.

Prut ;).


Eruit dus, mn kleren lagen al klaar. Tegen zeven uur stond ik buiten. Ik had het hekje voor het huis nog niet achter me dicht laten vallen of de eerste hagelstenen landden op mijn hoofd. Meh.

Daarna brak de lucht open. Ik liep een piramidetje: 1-2-3-4-5-4-3-2-1, waarbij de streepjes 1 minuutje rustig joggen waren en de cijfers minuten op hoog tempo. Ieder interval ging wat herder dan het vorige, en ik was woest trots op mezelf toen ik met een hoofd vol zweet bikkelglitter weer binnenstapte.

Dat vroeg om een feestontbijtje :-)

Motivatie Maandag

Gewoon weer in m'n eigen polder

Het zondag duurloopje. Zon, wolken, regen, en een stevige hagelbui. Het onstuimige weer gaf me op m'n lazer, maar het ging fantastisch. Rode-wangen-doorgewaaid-haar-zweet-op-je-neus-blije-grijns-fantastisch. :)

Nog een rondje

Het bleef maar mooi weer in Londen, dus gister deed ik weer een rondje. Kwart over zes op, half zeven buiten. Via Farringdon Road richtign binnenstad. Links af op Fleet Street en na twintig minuten stond ik hier:

St Pauls' Cathedral. Mooi he. Vanaf daar nam ik de Millennium Bridge over de Thames. Die gaat tusen de Bank Side en de City. Ik moest wel echt even stoppen, want in de verte was dit:

De zon probeerde wanhopig door het wolkendek te breken en drenkte de stad in honingkleurig licht.


Van Millennium Bridge sloeg ik linksaf naar Southwark Bridge.

Via die brug ging ik terug naar de overkant. Toen via Queen Street weer terug naar Fleet Place en Farringdon road, alwaar ik op mn bek ging over de uitstekende poot van een op straat geplaatst hek.

'Danger', stond erop. Joh, je meent t.

Weet je wat echt sneu is? Als je die gemene 'SMAK' hoort als je valt en hoopt dat het je been is en niet je telefoon.

Ik geef het toe. Ik ben vreselijk.


Anyway, een schaaf op mn knie en niet op mn telefoon *grijns*, en verder maar weer, nog twee kilometertjes tot het hotel. Eenmaal terug in het hotel had ik niet heel veel zin in ontbijt, eigenijk, dus ik greep een sinaasappel van het buffet en een yoghurtje voor in mn tas voor later die middag, en ging onder de douche.


Met als gevolg dat ik VERGING van de honger toen het eindelijk lunchtijd was, dat was om half twee Londense tijd, dus half drie mijn tijd, wie verzint dit soort ongelogelijke misstanden, en dus bij de eerste de beste eettent op de hoek wat lekkers haalde.

Dat kan nogal goed, daar. Werkelijk overal zijn winkel vol lekker biologisch vegetarisch gezond eten. Een paradijs, echt waar. Dit was bloemkool/zoete aardappel curry met salade en driegranenrijst (die zat er onder verstopt). Vijf euro.

En dit was mn toetje:

Kokosmelk-chia-pudding met citroenpuree en munt.


Hmmmmmm.

Liefs uit Londen

Ik ben in Londen voor werk. Ik kwam er maandagavond aan, en dinsdagochtend ging de wekker om 0615. Ik had afchuwelijk slecht geslapen, altijd in hotels, maar ik wist niet hoe snel ik mijn hardloopkleren aan moest trekken. Er zijn mar heel weinig dingen die ik net zo leuk vind als op mn hardloopschoenen in de vroege ochtend door een 'vreemde' stad zwerven. Om tien over half zeven stond ik op een brug over de Thames, waar de zon door de wolken brak boven inner city Londen.

 

En ik genoot zo verschrikkelijk hard. 

 

De rest van mijn loopje was een sensory overload aan schoonheid en nieuwe indrukken.

Stoplichten (heel erg veel), dubbeldekkers, voetgangers, fietsers op fixies die met een soort van doodsverachting door het verkeer heen slalommen, sirenes.

 

Geraniums, pubs, bakkerijen die allang open waren en waar rijen mensen netjes aansloten voor een koffie en een croissantje. Laad- en los verkeer, underground borden, straatvegers. 

Ook om kwart voor zeven 's ochtends is het in Londen gewoon al druk.

Ik deed 6,2 km, en rende door de deur van het hotel zo naar het restaurant.

Veel beter dan dat wordt de ochtend niet. :)

Motivatie Maandag

Alweer vroeg

-

Eigenlijk had ik gewoon GEEN tijd. Geen. Vandaag ging ik een dagje weg met m'n jongste zoon. Dat maakt de enige beschikbare tijd weer 6 uur 's ochtends, maar ik moet en zal drie keer hardlopen deze week en meer kilometers maken dan vorige week. Ik heb mn oude motivatie weer terug, en overslaan is geen optie.

Zes uur 's ochtends op zaterdag dus, en het is guur buiten. Er staat een harde wind. Ik voel de richting terwijl ik mn eerste kilometer loop en realiseer me dat ik hem ongeveer 70% van de tijd tegen ga hebben. Even overweeg ik mijn rondje korter te maken. Het waait, en ik heb het koud. Runkeeper kapt er ook nog eens mee, en blijft een paar honderd meter lang hangen op 1,69 km.

Maar ik wil niet opgeven. Ik wil terug in mn oude vorm komen, dus ik zet mijn tanden in de tegenwind en doe gewoon wat ik moet doen.

7Km later kom ik uitgewaaid thuis. prachtige wolkenluchten gezien. Hard gewerkt. Doordrenkt van  het zweet.


Eenmaal thuis maak ik een steving ontbijt voor mezelf. Een volkorenboterham, besmeerd met geprakt avocado en belegd met een gebakken ei en wat chilisaus, en een handje druiven.

Daar kom ik van bij. En ik bedenk me dat ik, zoals altijd, weer geen moment spijt heb dat ik ben gegaan.

Mist

- -

Een mistig, koud rondje, 's ochtends om kwart over zes. Intervaltraining: 5' D1, 5' D2, 5' D3, en dat dan drie keer.

Zonder ontbijt en net uit je bed valt dat nog niks mee. Overal druppels - een mengeling van mix en zweet. Bikkel-glitter.

Waanzin Woensdag

Dit is een website die zegt dat ieder lichaam een vet-knop heeft, en dat je met een online cursus, uiteraard na drie dagen tegen betaling, leert waar jou vet-knop zit en hoe je die kan uitzetten. Uit de intro tekst:

'De kern van de Gabriel Methode is te achterhalen wat bij jou de VET-knop aanzet. VET staat voor “Voedsel en Temperatuur”. Wanneer de VET-knop aanstaat betekent dit dat  je lichaam in de “overlevingsmodus” staat en dat vertaalt het lichaam als een gebrek aan voedsel en temperatuur.  Daarom gaat het ter bescherming vet opslaan.'



Nee.

Niemand komt aan van te weinig eten. Daarom zijn mensen die verhongeren niet  dik.


Je bent dus niet dik 'omdat je vetknop aanstaat'.

Je bent dik omdat je veel te veel rotzooi in je muil schuift, of omdat je te lui bent om te bewegen, of een combinatie van beiden.


Dus kom van je stoel, gooi al die meuk uit je keukenkastjes waarvan je zelf ook wel weet dat je het niet zo vaak zou moeten eten, en ga een eind rennen.

Scheelt je een bak geld.

Reclame

Je had het vast wel gemerkt: er worden reclames gehost op Ren voor je Leven.

Ja, ik weet ook wel hoe annoying dat is. En geloof me, je wint er echt de jackpot niet mee. Met een beetje mazzel, met  de 10.000 bezoekers per maand die dit blog nu trekt, genereert het een euro of 7 per maand.

Maar weet je wat het is, dat dekt dan precies de hosting kosten. Dus als jullie nu af en toe klikken op dingen die je toevallig best interessant lijken, dan blijf ik hier lekker mekkeren over de waanzin van de weightloss-industrie, onbeschofte wielrenners, schurende sport-bh's,  en over hoe er ondanks dat alles echt geen leukere manier is om de wereld te ontdekken dan op je hardloopschoenen en met je haar in de wind.

Kippenvel

Ik keek de beelden op NPO1, van de lange sliert met marathonlopers die de Erasmusbrug overstak, de stad in, op weg naar de ultieme voldoening of de ultieme teleurstelling. Ik zag ze, en het kippenvel stond op mijn rug.

Volgend jaar loop ik daar ook. Volgend jaar werp ik mezelf een handschoen toe, en daag mezelf weer uit om te laten zien waar ik van gemaakt ben.



Mijn loopje gisterwn was wat korter. 11 zonnig kilometers die gedachtenloos voorbij dansten.

Maar volgend jaar he.


Volgend jaar sta ik aan de start.




09/04 | Hardlopen | 3,64 km | 7'13
10/04 | Hardlopen | 11.01 km | 7'30

Motivatie Maandag

Sunrise run

p p

Hardlopen | 6.11km | 7'18

Waanzin Woensdag

Dit:

is een kop gewone thee. Je komt er niet van aan en je valt er niet van af, maar je wordt er wel lekker warm van.




Dit:

is afslankthee van 50 euro per pakje.  Je komt er niet van aan en je valt er niet van af, maar je krijgt er wel serieus de schijterij van.


Waardoor je wat vocht verliest, dat je er de volgende dag gewoon weer bij drinkt. Als ik je een advies mag geven: met een kopje gewone earl grey van 1.85 per pakje bijvoorbeeld.

Lekker.

Motivatie Maandag

Rustig

Mijn rechterknie was een beetje gevoelig na mn loopje van vrijdag, dus ik deed een beetje rustig aan vandaag. Eerst ging ik 9km wandelen...

.... en toen, omdat heet gewoon veel te lekker weer was om binnen te zijn, ging ik een rondje fietsen.

Als ik nou nog in bad ga, is het een soort van triathlon.

Voor bejaarden :p

Lente!

Hardlopen | 5,02km | 7'21