Stats

Mijn hemel, wat was het warm om te lopen vandaag.

Met deze 7 km kwam ik deze maand op

Hardlopen - 84,4 km
Wandelen - 59,3 km. Dat is veel voor mijn doen:) , en dat kwam door de vakantie. Maar dat verklaart dan meteen ook de lage hardloopkilometers.
Fietsen - 77,8 km

Ik ben niet helemaal ontevreden, maar ik had beter gekund. Op naar volgende maand :)

De trainer

Kijk! Dat is gewoon mijn coach he, geinterviewed door Hardlopen.nl!

Klik:

https://www.hardlopen.nl/artikelen/beleving/kilometervreter-tiny-raijmakers-voor-een-marathon-heb-je-commitment-nodig

Een vijfje

Woest slecht geslapen had ik van vrijdag op zaterdag, en ik was in een bijpassend woest slecht humeur. Maar, ten eerste had ik me opgegeven voor de Runkeeper Global 5K en ten tweede wilde ik, ondanks dat ik een van mn trainingen vervangen had door fietsen, toch niet minder dan drie keer gelopen hebben. En dus rende ik toch maar een vijfje.

En, het ging zalig. Ondanks de warmte, ondanks de vermoeidheid, ondanks het feit dat ik eigenlijk in de supermarkt had moeten lopen. Zo zie je maar, je kunt het gewoon niet voorspellen :-)


Hardlopen - 5km - 7'13

Of je loopt een dagje niet

Na mijn Loopje-met-Leentje deed ik de dag erop de resterende helft van mijn dinsdagloopje. Het was heerlijk koel in mijn sportschool, met een zachte luchtstroom langs mn lijf, en de belichting was speciaal ingesteld op trainen na een lange stressvolle werkdag:

Omdat het eigenlijk een bikkeltraining had moeten zijn geweest, besloot ik er een iedere-kilometer-beetje-harder ding van te maken, en dat lukte:

Ik weet het, ik weet het, dit zijn snelheden waarom sommige mensen hun boodschappen doen. Maar hee, ieder zijn eigen tempo. Een kilometer is is een kilometer, of ie nou 7 minuten duurt of 5.


Vervolgens ging ik donderdag fietsen, 32 kilometer, van mn werk (waar Peter m'n fiets naartoe had gebracht) naar huis.

 

En nu is het vrijdag en ik heb toch best wel veel bewogen, deze week. Mn beenspieren laten zich horen. Ik heb eigenlijk een loopje op de planning staan voor vandaag, maar ik denk dat ik dat morgen doe. 

Of, zoals de coach zou zeggen:

Waanzin Woensdag

Dit is een website die je een abonnement op een tijdschrift probeert te verkopen je vertelt dat je afvalt door overal extra lang op te kauwen, en die daarbij een foto zet van een mevrouw die blijkbaar extra goed gaat kauwen op een stuk pizza:

Ik denk niet dat die mevrouw van kauwen op pizza minder gaat wegen, tenzij ze hem daarna uitpuugt.


Het gaat er niet om hoe vaak je kauwt, maar waarop.
Om te beginnen, veertig keer kauwen op iedere hap eten zorgt ervoor dat je eruit ziet alsof je heel andere problemen hebt dan je gewicht. Daarnaast lijkt het me een stuk effectiever als je kauwt op een stuk komkommer. 


Maar that's just me.

Met m'n meidje

We hebben ons, samen met Maaike, ingeschreven voor de Color Run. Dat is dit jaar pas in September, maar toch, er moet getraind worden :). Met liefde verschoof ik mn geplande dinsdagtraining voor een rondje met haar - en ze deed t top!

Hardlopen - 3km - 7'06

En verder weer

Gisteren deed ik mijn duurloopje. Ik had 's ochtends om half negen al drie koppen sterke koffie naar binnen gewerkt in de hoop dat ik NaarHetToilet zou moeten, maar niks gebeurde. Om twee uur besloot ik eindelijk dan toch maar de deur uit te gaan NaarhetToilet geweest of niet, want hee, als je niet moet dan moet je niet he, en het om nou een beetje rond te hangen op een perfecte hardloopdag wachtend op je darmen, da's ook weer zo stom. 

Ik was nog geen kilometer van huis of ik deed het bijna in mn broek.

Godzijdank was er een of ander voetbaltoernooi bij de lokale amateurvereniging. Ik sniekte naar binnen, vond de wc's en en deed mijn ding met uitzicht op de Jan Smit tribune. 

Hee, je komt uit Volendam of je komt het niet. 

Anyway. Wat ik me bedacht toen ik heel opgelucht weer naar buiten liep was, het gaat ook bijna NOOIT vanzelf, dat hele hardlopen. Er is altijd wel iets te overwinnen. Poep en gas (ja, dit geldt voor 95% van de lopers, en ook voor de 5% die liegt). Stress. Een muitende spier of pees ergens. Wind. Zware benen. Emmers regen op je harses. Rare mensen die met hun auto naast je blijven rijden en je de berm in duwen. Scheldende wielrenners. Enge grote honden. Schaafwonden van je bh..

En toch he. Toch loop je door. It takes a special kind of crazy. 

 
Hardlopen - 13km - 7'34

Motivatie Maandag

Pffffffffffff

deze viel niet mee. Na 5 dagen niet hardlopen, een woest drukke werkweek en een bord pasta als avondeten waren dit 7 kilometers die ik van ver moest halen.

Gelukkig maakte de zonsondergang veel goed :)

Weggeefje!

Lieve14 mei 2016 23:01

Ik doe ook mee! Ik prop mijn loopkleren meestal in mijn fietszak, waarin ook mijn agenda zit, en gsm, en middageten, en die-papieren-die-ik-er-al-drie-maanden-wou-uitdoen, en de boeken die ik nog moet binnendragen in de bib, en en en...

 Lieve, stuur me je adres (francine.linzell@stukjebijbeetje.com), dan komt hij naar je toe! :)

Motivatie maandag: Het glazen huis

Eerder gepost op 25 maart 2015 op mijn vorige blog 

Een lief vriendinnetje stuurde me foto's-van-vroeger. Vier jaar geleden, toen we samen een weekend weg waren. 'Ik kwam foto's van je tegen', whatsappte ze me, 'van je vorige leven. Zal ik ze naar je sturen?'

Voorzichtig is ze, wetend hoe dat soort dingen zo heel erg dubbel kunnen voelen. Hoe langer het geleden is, hoe vreemder het voelt om mezelf zo te zien - alsof een heel ander persoon daar zomaar rondliep, in mijn herinneringen.

Ik was niet verdrietig hoor, toen. Maar ik zat wel vast. In een zwaar lichaam en daarmee  een kleine wereld, waarin ik gewoon blij was en gelukkig met de mogelijkheden die ik wel had. Maar gevangen is gevangen. Het was een soort glazen huis - ik zag de wereld om me heen en de wereld zag mij, en iedereen kwam op visite, en in het huis was het gezellig; maar uiteindelijk keek ik door het raam naar hoe de rest van de wereld een ander, actiever leven leefde.

Hoe dan ook. Natuurlijk wilde ik ze hebben. Er zijn niet zoveel foto's van mij, van vroeger. Ik was er goed in de camera te vermijden - ik wist ook wel dat iedereen gewoon kon ZIEN hoe ik eruit zag, maar het voelde altijd zo... zo officieel, zo definitief, als het werd vastgelegd.

.



Maar dat was het gelukkig niet.

Zondag duurloopdag

Peter bood an me af te zetten, en die kans greep ik natuurlijk met twee handen aan. Het is zoveel leuker om van zomaar ergens naar huis te rennen, dan om een rondje te lopen.

En nee, heus niet alleen omdat ik nu de hele weg wind mee had. Hoor. :p


Hardlopen - 12,5 km - 7'23

Weggeefje

Toch wel minstens een keer per week train ik voor, na of tijdens mn werk. Dat betekent dat ik dus minstens een keer per week met een tas met schoenen, kleren, en eventueel een handdoek meesleep naar kantoor.

Is dat charmant, in een plastic tas van de Vomar? Nee.

Is dat aandachttrekkerig, in een schreeuwend neonkleurige sporttas die groot genoeg is om de hockeysticks van een 11 jarig meisjesteam mee te vervoeren? Ja.


Daarom deed ik mezelf een kadootje: een Stella McCartney for Adidas bag. Groot genoeg voor al mijn zooi, stijlvol genoeg voor naar mijn werk.

 

En weet je wat nou leuk is, ik kocht er ook eentje voor misschien wel jou. Laat een berichtje achter in de comments, dan random-pick ik iemand ergens volgende week vrijdag. :)

b!tches be crazy

Eigenlijk wilde ik gister al heuvelen. Ik had al mn renspullen mee naar kantoor, maar toen ik aan het eind van de middag naar buiten stapte was hetgewoon ZEVENENTWINTIG GRADEN.

 

Dus ik dacht, misschien is het niet zo'n heel goed plan om als het 27 graden is zo hard ik kan vijf keer een brug op te rennen. 

Dus, ik stelde het uit tot vanochtend. Zes uur de wekker, half zeven naar buiten, zeven uur op de brug. Zestien graden, korte broek.  *gelukzalige zucht*. 

Ik rende 5 keer omhoog, iedere keer wat sneller dan de vorige keer. Ik eindigde in 6'36, wat voor mij echt best wel goed is, zeker heuvel op en met tegenwind.

Half negen zat ik gedouched en wel achter mijn bureau. Dit was inderdaad de betere optie :)

Waanzin Woensdag: 'Het zit in de familie'

Overgewicht zit niet in de familie. Het is ook niet 'je bouw', en je heb ook geen 'zware botten'.


Er zijn mensen die een zwaarder, groter of breder skelet hebben dan anderen, en inderdaad, dat kan genetisch bepaald zijn. En dat kan dan zomaar betekenen dat je 67kg weegt in plaats van 66. Maar niet 117 kg in plaats van 67.


Als je hele gezin te zwaar is, dan is dat niet omdat dik zijn in de familie zit.

Dan is het omdat iedereen in je familie zit.

Brug-wraak

Voor het eerst fietste ik naar huis van mijn nieuwe werk (Peter had mn fiets naar kantoor gefietst en de auto mee terug genomen; na een hele winter niet echt fietsen leek meteen heen en terug wat veel van het goede).

Het is een uitdagend ritje. Langs de Arena, door de Watergraafsmeer naar Schellingwoude. En dan over de Schellingwouderbrug, die nu ineens op mijn werk-fiets-route blijkt te liggen. 

Zooooo vaak he. Zo vaak heb ik geheuveld op die brug.  En als ik dan klaar was dacht ik, hah, ik heb je er mooi weer onder gekregen, jij venijnige etterbak. 

Daar moet ik best wel een beetje aan denken toen ik gisteren met volle tegenwind in mn laatste versnelling met zere kuiten omhoog ploeterde.

Een gevalletje wie-het-laatst-lacht. 

Warm

Ik was een weekje weg. Mijn week was ongeveer zo:

Met twee meisjes en twee paardjes trok ik een week door de bossen van Drenthe.

Helemaal optimistisch had ik hardloopkleren meegenomen, maar daar kwam natuurlijk geen donder van terecht. Maakte ook niks uit - mijn stappenteller klokte een gemiddelde van dik 18000 stappen per dag. Ik heb me de tandjes gewandeld en gewerkt, en dat is ook beweging.


Gisteren was dus mijn eerste loopje weer. Ik maakte de fout om te laat weg te gaan. Om half tien stond ik buiten, maar toen was het al 20 graden en toen ik anderhalf uur later terugkwam was het al 24. On oh, wat moet dat wennen. Ik had het echt zwaar.

Na 7,5 km wilde ik zo heel graag stoppen. Maar opgeven is voor doetjes, dus ik maakte mijn 11 kilometer vol. Dat was het plan, dus dat ging ik doen. Maar het moest wel echt uit mijn tenen komen.



PS te boeken hier: http://www.thoefijzer.info/

Motivatie Maandag

Samen

Of ze met me mee mocht fietsen?

Tuurlijk mocht dat. Ik liep zonder muziek, maar tussen de kilometer meldingen door wel met haar gebabbel. Ergens rond de 7 km kregen we zo de slappe lach dat ik niet eens met verder kon lopen.

Met haar is alles gezelliger.