Mooi rondje, zonnetje, wolkjes, drinken mee, windje, niet overdreven warm. Alles mee, zou je zeggen.
Behalve dat na een kilometer of vijf dat overbekende, brandende gevoel in de holte van mijn linkervoet opdook. Een blaar.
Ik weet niet meer hoe ik dat kan voorkomen. Het is iets van de laatste twee jaar, en ik heb Brooks gedragen, New Balance, Asics en iedere soort hardloopsok dat je kan verzinnen, maar het blijft me gewoon gebeuren.
Dit keer was het een gemene, dat voelde ik meteen al. Maar ja, we zijn weer begonnen met marthon training, en dus is een gemiste zondagduurloop niet meer echt een optie. Bovendien was ik al een eind richting Oosthuizen, en terug moet je toch. Ik besloot me dus te houden aan het altijd toepasselijke advies van de coach:
Ik hield het 14 kilometer vol. Toen ben ik naar huis gestrompeld. Daar bleek zich een dikke bloedbaar onder mijn voet te hebben gevormd.
Blaren zijn echt HEEL stom.
dat is echt super balen en pijnlijk!! hopelijk geeft bijvoorbeeld dakpansgewijs afplakken wat verlichting dat je toch met zo min mogelijk pijn door kunt trainen!!
BeantwoordenVerwijderenAh, wat naar! En zo'n blaar ben je niet in een dagje van af, vrees ik, als hij zo groot is geworden. Wat een shitgedoe voor je!
BeantwoordenVerwijderenWat verschrikkelijk, arme jij! Toevallig liep ik vandaag 14 km, wat niet helemaal de bedoeling was. Ik was van plan een mooie ronde van 12 km te lopen (ook gepland op afstandmeten.nl), maar raakte lichtelijk verdwaald en dankzij een grote, boze hond op mijn pad werd de ronde toch wat langer. Maar oh, wat moet dat naar voor jou zijn geweest om met een grote blaar door te moeten lopen. Hopelijk herstelt de wond voorspoedig en vind je snel iets wat helpt om blaren te voorkomen.
BeantwoordenVerwijderenAls hulpverlener zeg ik preventief plakken!
BeantwoordenVerwijderenDat doe ik dan ook gewoon mar vanaf nu. Altijd een compeed op de gevoelige plekken.
Verwijderen