Hij komt een praatje maken bij mijn buro, en ziet mijn tas met sportkleren staan. Honderdtwaalf kilo weegt hij nu, vertelt hij me. Hij wil er graag wat aan doen. 'Maar ja', verzucht hij er meteen achteraan, ' Hardlopen is heel slecht voor mijn knieen'.
Nee.
Honderdtwaalf kilo wegen is slecht voor je knieen.
Gek eigenlijk, hoe blij ik ben je weer te kunnen lezen. Ergens vorig jaar kwam ik je oude blog tegen, las in een marathonsessie je hele blog en bleef je volgen. Ik begreep goed waarom je stopte, maar vind het zo leuk dat je terug bent!
BeantwoordenVerwijderenOok ik was ooit veel te zwaar en ook ik verloor 40+ kg door sporten en gezond eten. En nu valt het me op hoeveel strenger ik nu ben voor te zware mensen. En hoe vaak ik dat tegen kom bij voormalig te dikke mensen. Ik vraag me af waarom, en of het terecht is? Want wij weten dat iedereen af kan vallen, maar ook wij weten hoe moeilijk het is. Geen mening, niet over jou of over mijn oordelen. Gewoon verwondering. :-)
Bedankt voor de schop onder mijn hol!
BeantwoordenVerwijderenIdun Ik merk dat ook wel, die strengheid, ook bij mezelf.
BeantwoordenVerwijderenOm voor mezelf te spreken - in alle eerlijkheid, ook toen ik nog zwaar was, was ik nooit oneerlijk tegen mezelf of tegen anderen over hoe dat kwam: ik at te veel en ik deed te weinig.
Ik vond nooit de tijd en ruimte in mijn hoofd en mijn leven om daat war aan te doen, maar dat nam niet weg dat dat nog steeds een keuze was.
Als je beter voor jezelf gaat zorgen, dan merk je heel erg duidelijk dat gezond en sterk worden precies daarop neerkomt: het maken van keuzes.
Als je door je knieen niet kun rennen, dan ga je zwemmen of gewichtheffen.
Als je een hekel hebt aan koken en daardoor alleen fast food eetn, dan vervang je je gehaalde patatje door een gehaalde maaltijdsalade.
Alles kan. Meer dan ooit weet ik nu dat als IK het kan, en ik was echt de allermeestluie persoon die ik ooit kende, dan kan iedereen het.
Zolang mensen smoesjes blijven verzinnen over waarom dingen niet gebeuren, is de tijd voor hen blijkbaar niet rijp... maar t zijn nog steeds smoesjes :)
Haaaaa, ik heb je weer gevonden!! Wat fijn om weer van je te lezen, Francine!
BeantwoordenVerwijderenEn weet je? Drie jaar geleden begon ik (na jouw statement dat iedereen het kon en dus ook 50-jarige anti-lopes) juist met rennen om mijn knieën, niet zozeer om af te vallen. Ze zijn me er tot op de dag van vandaag dankbaar voor!