Onderweg

Voor werk moest ik naar Brussel. Mijn lunchpauze was ongeveer zo:

Ik weet het, it's a tough job, but somebody's gotta do it.

Met het risico op weer een nope-loop had ik toch mijn renkleren meegenomen. Je weet natuurlijk nooit wanneer je weet de oude bent als je het niet gewoon iedere dag even blijft proberen. Ik bleek alleen sokken te zijn vergeten, dus ik moest een wandelingetje naar de plaatselijke Zeeman...

... en toen kon ik op weg.

Het voordeel van onderweg hardlopen is dat je het maar gewoon alvast hebt gedaan. Als ik om half zes uit  Brussel wegrij en dus om half 9 thuiskom, na 's ochtends om 6 uur al te zijn vertrokken, ga ik ECHT niet meer de deur uit. Ik weet dat ik dat soort doorzettignsvermogen niet heb, dus ondervang ik dat moment door onderweg ergens een afslag te nemen en dan daar een rondje te trainen. Dan ben ik maar nauwelijks later thuis, want het enige wat ik mis is een uurtje file, maar dan heb ik het wel gedaan.

Bij Oosterhout nam ik een afrit, kleedde me om in de wc van de McDonalds en ging op weg. Het werd een heuveltraining van 5 km.

Dat was niet de bedoeling, maar ik had de lengte en hoogte van die bruggen mateloos onderschat. Weet je hoe dat voelt, als je vrolijk richting het water rent en dan ineens een megahelling voor je ziet?

Yep. Zo dus.



Hardlopen - 5,24km - 7'10