Een fysioselfie. Het is aanrommelen met mijn achillespees. Pezen zijn nou eenmaal taai weefsel en genezing is een kwestie van geduld.
Ik sta wereldwijd niet heel bekend om mijn geduld.
En dus slinger ik heen en weer tussen
dit komt nooit meer goed. I'm screwed. Ik kan nooit meer rennen en dat is waardeloos want alle andere dingen zijn stom, fietsen is stom en wandelen is stom en ik wil alleen maar hardlopen en ik word vast dik en lui en alle fitheid die ik had opgebouwd gaat nu vast weg en ik haat de wereld en waarom zou ik nog uit bed komen,
en
Ok. Ik kan maar kleine stukjes hardlopen op dit moment. Maar, het komt goed. Want als je doet wat nodig is krijg je het resultaat wat je wilt, en ik bouw nu netjes langzaam op zoals het moet. Ik ben nogt steeds een hardloper, ik ben alleen nu even aan het herstellen. Ondertussen zijn er genoeg andere leuke dingen, zoals fietsen en zwemmen en wandelen. En straks kom ik terug en ben ik sterker dan ooit.
Accepteren wat is, veranderen wat kan, en je doel niet uit het oog verliezen. Dat is tenslotte waar dit blog over gaat, nietwaar.
Dat, en plassen in de berm.
Variatie is alles.
24/08 | fietsen | 27,3 km
22/08 | hardlopen | 7,01 km
21/08 | fietsen | 30 km
16/08 | hardlopen | 9 km
De echte hardloper kenmerkt zich juist door hoe hij omgaat met blessures. Ik hoop dat je langzaam aan steeds vaker en verder kunt lopen. X
BeantwoordenVerwijderenHoi Francine,
BeantwoordenVerwijderenGeniet van wat het hardlopen in je leven heeft veranderd, dat is veel belangrijker dan die ene wedstrijd waar je zo graag aan mee wilt doen (al snap ik ook reuze goed dat je dat zoooo graag wilt)! Zelfs met een herstellende blessure loop je afstanden waar ik jaloers op ben. Als ik ooit zo ver kom, (moet eerst die rotkuit van me gaan meewerken, nog steeds last van een paar keer 1 minuut -dat is maar 60 seconden- hardlopen), ben ik al reuze tevreden!
Houd moed!
Herkenbaar dat geslinger,lag in een deuk om je 'subtiele opmerking' plassen in de berm.....
BeantwoordenVerwijderen