Totaal aantal uren gesport: 325 uur en 18 min
Totaal afgelegde kilometers: 3015,8
Gemiddeld aantal kilometers per dag: 8,3
Hardlopen: 1095 km
Wandelen: 380,1 km
Fietsen: 1540,8 km
Het was niet zo'n sportief jaar als ik had gewild. De marathon vorig jaar heeft erin gehakt - ik ben zeker een jaar lang heel erg blessuregevoelig geweest. Bij het minste of geringste oprekken van mijn grenzen zat ik bij de fysio.
De coach had gelijk, toen ik eraan begon: ik had wel het vermogen om de benodigde conditie op te bouwen, maar ik was nog niet belastbaar genoeg. Wellicht was een jaartje wachten beter geweest.
Maar ik zou het zo weer doen :)
Doel voor 2016: 2016 km hardlopen.
donderdag 31 december 2015
dinsdag 29 december 2015
Traptraining
Vandaag stond er een heuveltraining op het programma:
....maar ja, downtown Volendam heeft geen heuvels, en ik had vandaag de auto niet om naar een brug te gaan, want Peter was een dagje weg.
Dus, ik appte de coach:
Mooi. Kleren aan en naar het stadion. Daar kan je altijd in, altijd, want zelfs als FC Volendam niet speelt, dan zijn er altijd wel mensen bezig in het stadion, met trainen of met het onderhoud van het gras of wat dan ook, en dan zijn de poorten altijd open.
Oh nee. Niet.
Dan ga ik wel even naar het amateurstadion, dacht ik. Daar kan je altijd in, altijd, want er trainen altijd jeugd teams, ik loop er vier keer in de week langs en altijd zijn er mensen, kinderen en toeschoudwers, en de trappen zijn er weliswaar wat minder hoog, maar de poorten zijn wel altijd open.
Oh nee. Niet.
Uiteindelijk was deze trap het beste wat ik kon vinden.
Okee, okee. Het was wat minder stoer dan stadiontrappen. Een wat minder inspirerende omgeving, ook. Maar goed, niet zeiken Francine, een trap is een trap is een trap. En omdat ie wat kleiner was dan wat ik in gedachten had, bedacht ik dat ik niet 6 keer helemaal en 6 keer half omhoog hoefde, maar gewoon 24 keer helemaal.
Na 24 keer checkte ik m'n hartslag.
Oooooooh....dan had ik nog niet hard genoeg gewerkt. Dus toen deed ik er nog twaalf.
Na 36 keer was ik doordrenkt van het zweet en goed buiten adem, en toen dribbelde ik heel rustig naar huis.
Heerlijke training :).
....maar ja, downtown Volendam heeft geen heuvels, en ik had vandaag de auto niet om naar een brug te gaan, want Peter was een dagje weg.
Dus, ik appte de coach:
Mooi. Kleren aan en naar het stadion. Daar kan je altijd in, altijd, want zelfs als FC Volendam niet speelt, dan zijn er altijd wel mensen bezig in het stadion, met trainen of met het onderhoud van het gras of wat dan ook, en dan zijn de poorten altijd open.
Oh nee. Niet.
Dan ga ik wel even naar het amateurstadion, dacht ik. Daar kan je altijd in, altijd, want er trainen altijd jeugd teams, ik loop er vier keer in de week langs en altijd zijn er mensen, kinderen en toeschoudwers, en de trappen zijn er weliswaar wat minder hoog, maar de poorten zijn wel altijd open.
Oh nee. Niet.
Uiteindelijk was deze trap het beste wat ik kon vinden.
Okee, okee. Het was wat minder stoer dan stadiontrappen. Een wat minder inspirerende omgeving, ook. Maar goed, niet zeiken Francine, een trap is een trap is een trap. En omdat ie wat kleiner was dan wat ik in gedachten had, bedacht ik dat ik niet 6 keer helemaal en 6 keer half omhoog hoefde, maar gewoon 24 keer helemaal.
Na 24 keer checkte ik m'n hartslag.
Oooooooh....dan had ik nog niet hard genoeg gewerkt. Dus toen deed ik er nog twaalf.
Na 36 keer was ik doordrenkt van het zweet en goed buiten adem, en toen dribbelde ik heel rustig naar huis.
Heerlijke training :).
maandag 28 december 2015
zondag 27 december 2015
maandag 21 december 2015
zondag 20 december 2015
Motivatie
Af en toe heb ik echt zo'n schijthekel aan lopen.
Het is dat ik een nog veel schijtere hekel heb aan niet lopen. Anders was ik gisteren echt niet gegaan.
Het werden 9 stomme kilometers, met zware benen en een zeurende pijn in mn enkel.
Maar eenmaal thuis was ik trots op mezelf.
Gelukkig komt ditsoort tegenzin niet heel vaak voor. Iedereen is anders, en ook al ben ik een kei in het uitstellen van de vaatwasser uitruimen, mn tanden flossen, de telefoon opnemen, maandrapportages schrijven en wasgoed in kasten leggen - bij mij gaat hardlopen uiteindelijk altijd wel door. OOK als geen enkele cel in mijn hele kadaver zin heeft om naar buiten te gaan.
Dat is het verschil tussen ergens zin in hebben en ergens gemotiveerd voor zijn. Gemotiveerd ben je ondanks dat je geen zin hebt.
Ik weet niet precies waar motivatie vandaan komt. Je wordt niet zomar gemotiveerd. Je bent het of je bent het niet, en als je het niet bent praat je het jezelf niet makkelijk aan. Maar, dat is nog steeds niet echt een excuus. Hoe meer je ophoudt met denken over gemotiveerd zijn (en/of zin hebben) en gewoon gaat, hoe succesvoller je je voelt. Hoe succesvoller je je voelt, hoe meer resultaten je boekt. Hoe meer resultaat je ziet, hoe meer motivatie je voelt.
Althans, zo werkt het voor mij.
Soms creeer je in het leven je gevoelens zelf door middel van je daden, en niet andersom.
Dus: Hou op met zoeken naar, of wachten op, interne motivatie. Doe het gewoon. Dan komt je motivatie vanzelf.
Hardlopen | 9,1 vreselijke kilometers, maar daardoor toch weer zin in mn volgende training
zaterdag 19 december 2015
donderdag 17 december 2015
Grens
Wisselloop
DL1-8'
DL2-8'
DL3-8'
3*
...stond er in mijn schema. Dat betekent 8 minuten rustig lopen, 8 minuten op tempo, en 8 minuten alsof je wat gejat hebt. En dat dan drie keer.
Acht minuten lang rennen op volle kracht? Voor mij is dat echt lang. Ik geloof dat ik zelfs nog nooit zulke lange intervallen heb gelopen. 'Dit ga ik echt niet kunnen', dacht ik toen ik vanochtend mijn renschoenen vaststrikte.
Maar ik kon het dus wel. Ik kon het gewoon drie keer.
Weer een grens verlegd :)
Hardlopen | 10,17km | 7'05
woensdag 16 december 2015
December playlist
...voor avondloopjes langs huizen met bomen vol lichtjes achter de ramen, langs winkelstraten vol kerstversiering en langs donkere uitgestrekte weilanden met kleine kerktorentjes die in de verte uitsteken boven de mist.
Christmas (Baby please come home) - Michael Buble
Oh Holy Night - Martina McBride
Help me make it through the night - Willie Nelson
Lights of Magdala - 3Js
The heart of Christmas - Matthew West
Hold on, help is on the way - Whitney Houston
I need a silent night - Amy Grant
Mary's boychild - The Cats
Fairytale of New York - 3JS & Lori Lieberman
River - Sarah McLachlan
Driving home for Christmas - Chris Rea
When was Jesus born - 3JS
Who would imagine a king - Whitney Houston
A baby just like you - John Denver
Song for a winters' night - Sarah McLachlan
Kissing a fool - Michael Buble
The Lord is my sheperd - Cissy Houston
Jingle Bells - 3JS
Get here - Oleta Adams
All I want for Christmas is you - Michael Buble
Silent night - The Cats
Away in a manger - John Denver
I go to the rock - Whitney Houston & the Georgia Mass Choir
A new born baby - the Cats
Christmas (Baby please come home) - Michael Buble
Oh Holy Night - Martina McBride
Help me make it through the night - Willie Nelson
Lights of Magdala - 3Js
The heart of Christmas - Matthew West
Hold on, help is on the way - Whitney Houston
I need a silent night - Amy Grant
Mary's boychild - The Cats
Fairytale of New York - 3JS & Lori Lieberman
River - Sarah McLachlan
Driving home for Christmas - Chris Rea
When was Jesus born - 3JS
Who would imagine a king - Whitney Houston
A baby just like you - John Denver
Song for a winters' night - Sarah McLachlan
Kissing a fool - Michael Buble
The Lord is my sheperd - Cissy Houston
Jingle Bells - 3JS
Get here - Oleta Adams
All I want for Christmas is you - Michael Buble
Silent night - The Cats
Away in a manger - John Denver
I go to the rock - Whitney Houston & the Georgia Mass Choir
A new born baby - the Cats
maandag 14 december 2015
Er zijn twee soorten mensen....
...mensen die altijd heel erg veel zin hebben om lekker naar buiten te gaan om te gaan sporten ongeacht de tijd en de weersomstandigheden,
en normale mensen.
Als je in de eerste categorie valt: Doei. Verkeerde blog.
Als je in de tweede categorie valt, dan is dit vast hoe je vroege ochtenden verlopen:
Als je wekker gaat....
...als je je been onder je dekbed vandaan steekt en voelt hoe koud je kamer is....
...als je je hoofd onder je dekbed vandaan sleept en ziet hoe donker het buiten is...
...als je je sportkleren aantrekt omdat je heus wel weet dat het de juiste keuze is om niet te blijven liggen en gewoon te gaan...
...als je je in je kleren hebt gehesen en je je eigen bedhoofd voorbijloopt in de badkamerspiegel...
...als je de voordeur open doet en het regent....
....als je je playlist start en je realiseert dat je weer vergeten bent 'YMCA' te deleten....
...als je merkt dat je de eerste zes kilometer tegenwind gaat hebben....
...als onderweg om onverklaarbare reden je runkeeper vijftien keer op pauze springt...
...als je je voordeur weer ziet....
....en als je dan eindelijk je koelkast opentrekt voor een welverdiend ontbijt.
en normale mensen.
Als je in de eerste categorie valt: Doei. Verkeerde blog.
Als je in de tweede categorie valt, dan is dit vast hoe je vroege ochtenden verlopen:
Als je wekker gaat....
...als je je been onder je dekbed vandaan steekt en voelt hoe koud je kamer is....
...als je je hoofd onder je dekbed vandaan sleept en ziet hoe donker het buiten is...
...als je je sportkleren aantrekt omdat je heus wel weet dat het de juiste keuze is om niet te blijven liggen en gewoon te gaan...
...als je je in je kleren hebt gehesen en je je eigen bedhoofd voorbijloopt in de badkamerspiegel...
...als je de voordeur open doet en het regent....
....als je je playlist start en je realiseert dat je weer vergeten bent 'YMCA' te deleten....
...als je merkt dat je de eerste zes kilometer tegenwind gaat hebben....
...als onderweg om onverklaarbare reden je runkeeper vijftien keer op pauze springt...
...als je je voordeur weer ziet....
....en als je dan eindelijk je koelkast opentrekt voor een welverdiend ontbijt.
zondag 13 december 2015
vrijdag 11 december 2015
Na het werk
Een regenrondje, op Sloterdijk. Ik moest me er even toe zetten, toen ik het vanaf mijn bureaustoel naast de verwarming donker zag worden boven Amsterdam en de regen tegen de ramen hoorde slaan.Maar toen ik ging was het heerlijk. Mijn vierde training deze week; ze zijn weliswaar nog niet erg lang, maar ik zit wel weer helemaal in het ritme.
Hardlopen | 7,23 km | 7'04
woensdag 9 december 2015
Stappen
Sinds een jaar of wat gebruik ik MyFitnessPal. Dat is een appje waarin je heel makkelijk de calorieen kunt invoeren die je eet, en dat dan de totalen en de voedingswaarden en zo voor je bijhoudt, en zo kun je dan zien wanneer je aan je grens zit voor de dag, wat natuurlijk fantastisch werkt, als je tenminste echt al je calorieen invoert, en niet dat chocolade kerstkransje maar gewoon stiekem niet intypt omdat het net lijkt of calorieen die je niet invoert ook niet bestaan, wat natuurlijk onzin is.
Wie doet nou zoiets.
Maar! Wat ik dus wou zeggen: MFP houdt ook bij hoeveel stappen je zet, terwijl je je telefoon bij je draagt. En echt he, op de doordeweekse dagen dat ik niet hardloop ben ik schrikbarend inactief.
De gangbare norm is tegenwoordig dat een normale volwassene om fit en gezond te blijven ongeveer 10.000 stappen per dag moet zetten. Op dagen dat ik naar kantoor ga, of thuiswerk, kom ik niet verder dan ongeveer 1500. Van huis naar de auto. Van de auto naar mn bureau. Een paar keer koffie halen, en dan weer terug.
Het was ook geen wonder dat ik ooit zo ontzettend aankwam. Ik deed echt geen donder, en at dan ook nog eens veel te veel. Ik liet het van twee kanten gebeuren, en mijn gewicht spiraalde met de jaren omhoog. En ik had het wel door, ik was tenslotte wel lui maar niet slechtziend, maar toch - ik besefte niet echt welk energie overschot ik iedere dag in mijn lichaam opsloeg.
Meten is weten. Pas toen ik het ging bijhouden besefte ik tot m'n schaamte dat ik soms wel vierduizend calorieen per dag at, want taart-bij-de-koffie-want-er-was-iemand-jarig en lekkere-pasta-met-kaas-als-avondeten, en er misschien maar 2000 verbrandde.
Dan is een niet ingevoerd chocoladekransje nog niks.
Zo is het leven dus nu niet meer. Ik werkte thuis vandaag, en afgezien van een wandelingetje naar de supermarkt zat ik voornamelijk op mn stoel. Daarom deed ik een rondje, aan het eind van de middag. Net kort genoeg om nog te vallen onder de 'rust' die in mn schema stond.
En dan nog kwam ik maar op ruim 7600 stappen vandaag:
Een goede reminder om morgen in mijn pauze lekker een eindje te gaan wandelen, ook al staat er morgen een training op het programma.
Wie doet nou zoiets.
Maar! Wat ik dus wou zeggen: MFP houdt ook bij hoeveel stappen je zet, terwijl je je telefoon bij je draagt. En echt he, op de doordeweekse dagen dat ik niet hardloop ben ik schrikbarend inactief.
De gangbare norm is tegenwoordig dat een normale volwassene om fit en gezond te blijven ongeveer 10.000 stappen per dag moet zetten. Op dagen dat ik naar kantoor ga, of thuiswerk, kom ik niet verder dan ongeveer 1500. Van huis naar de auto. Van de auto naar mn bureau. Een paar keer koffie halen, en dan weer terug.
Het was ook geen wonder dat ik ooit zo ontzettend aankwam. Ik deed echt geen donder, en at dan ook nog eens veel te veel. Ik liet het van twee kanten gebeuren, en mijn gewicht spiraalde met de jaren omhoog. En ik had het wel door, ik was tenslotte wel lui maar niet slechtziend, maar toch - ik besefte niet echt welk energie overschot ik iedere dag in mijn lichaam opsloeg.
Meten is weten. Pas toen ik het ging bijhouden besefte ik tot m'n schaamte dat ik soms wel vierduizend calorieen per dag at, want taart-bij-de-koffie-want-er-was-iemand-jarig en lekkere-pasta-met-kaas-als-avondeten, en er misschien maar 2000 verbrandde.
Dan is een niet ingevoerd chocoladekransje nog niks.
Zo is het leven dus nu niet meer. Ik werkte thuis vandaag, en afgezien van een wandelingetje naar de supermarkt zat ik voornamelijk op mn stoel. Daarom deed ik een rondje, aan het eind van de middag. Net kort genoeg om nog te vallen onder de 'rust' die in mn schema stond.
En dan nog kwam ik maar op ruim 7600 stappen vandaag:
Een goede reminder om morgen in mijn pauze lekker een eindje te gaan wandelen, ook al staat er morgen een training op het programma.
dinsdag 8 december 2015
Tongeren, op het randje van de dag
Zes uur 's ochtends. Een hemel vol sterren boven een nog slapend Belgisch stadje, gehuld in kerstlichtjes.
Hardlopen | 5km | 7'10
vrijdag 4 december 2015
Oirschot
Weer een lange vergaderdag, in een verbouwde hooischuur ergens in het midden van nergens.
Toen ik klaar was moest ik nog bijna drie uur rijden naar huis, maar niet voordat ik een rondje had gelopen.
4 Km door een bos vol blubber, waar ik de weg niet goed wist. Maar het was er prachtig, en een kort rondje is altijd nog beter dan geen rondje :-)
Toen ik klaar was moest ik nog bijna drie uur rijden naar huis, maar niet voordat ik een rondje had gelopen.
4 Km door een bos vol blubber, waar ik de weg niet goed wist. Maar het was er prachtig, en een kort rondje is altijd nog beter dan geen rondje :-)
woensdag 2 december 2015
dinsdag 1 december 2015
Waarom rennen in de regen stoer is en jij dus ook
Want het is echt rukweer. Wat tips:
1. Kleed je zoals je je normaal zou kleden als het tien graden warmer is dan het nu is. Werkt altijd. Dan heb je het eerst wel even koud, zie volgende punt, maar je kan het beter heel even koud hebben dan je hele training te warm.
2. Koud duurt maar een kilometer. Echt! Stel je er op in dat je het de eerste 5-10 minuten koud hebt, accepteer dat gewoon voor wat het is. Daarna gaat het echt over.
3. Vloeken mag best.
4. Nat word je maar 1 keer. Bedenk dat nat worden veel vervelender is dan nat zijn. Als je eenmaal doorweekt bent, is het ergste leed geleden.
5. Als je dan toch doorweekt bent, pak dan eens op volle snelheid een flinke plas. Gewoon, hups, vol erdoor, plens, in het diepste stuk.
Geloof me, dat is nog net zo leuk als toen je vijf was. :)
6. Wees dankbaar voor wind. Als je hem tegen hebt is een een extra workout voor je core. Als je hem mee hebt is het een kans op je snelste kilometer ooit.
7. Bewaar het lekkerste voor het laatst: plan je rondje zo dat je wind mee hebt op de terugweg.
8. Verwen jezelf met iets warms als je terugkomt. Chocomel. Thee. Een pyjama die over de verwarming heeft gehangen.
Voor een korte training: laat een bad lopen met het allerheetste water, ga naar buiten, ren zo hard je kan 5 kilometer, en laat je dan in het schuim zakken. Aaaaaaah.
9. Als het echt heel vreselijk is buiten, doe je telefoon dan in een ziplockzakje voor je hem meeneemt in je arm band, je bottlebelt of je zak.
10. Denk eraan dat jij echt een enorme bikkel bent. Niet iedereen rent in de kou, wind of regen. Dat vraagt doorzettingsvermogen en discipline en hardheid en toewijding, en iedere automobilist die je tegenkomt geeft je achter zijn heen en weer zwiepende ruitenwissers een dikke thumbs up.
Nee. Niet echt.
MAAR HET ZOU WEL MOETEN.
1. Kleed je zoals je je normaal zou kleden als het tien graden warmer is dan het nu is. Werkt altijd. Dan heb je het eerst wel even koud, zie volgende punt, maar je kan het beter heel even koud hebben dan je hele training te warm.
2. Koud duurt maar een kilometer. Echt! Stel je er op in dat je het de eerste 5-10 minuten koud hebt, accepteer dat gewoon voor wat het is. Daarna gaat het echt over.
3. Vloeken mag best.
4. Nat word je maar 1 keer. Bedenk dat nat worden veel vervelender is dan nat zijn. Als je eenmaal doorweekt bent, is het ergste leed geleden.
5. Als je dan toch doorweekt bent, pak dan eens op volle snelheid een flinke plas. Gewoon, hups, vol erdoor, plens, in het diepste stuk.
Geloof me, dat is nog net zo leuk als toen je vijf was. :)
6. Wees dankbaar voor wind. Als je hem tegen hebt is een een extra workout voor je core. Als je hem mee hebt is het een kans op je snelste kilometer ooit.
7. Bewaar het lekkerste voor het laatst: plan je rondje zo dat je wind mee hebt op de terugweg.
8. Verwen jezelf met iets warms als je terugkomt. Chocomel. Thee. Een pyjama die over de verwarming heeft gehangen.
Voor een korte training: laat een bad lopen met het allerheetste water, ga naar buiten, ren zo hard je kan 5 kilometer, en laat je dan in het schuim zakken. Aaaaaaah.
9. Als het echt heel vreselijk is buiten, doe je telefoon dan in een ziplockzakje voor je hem meeneemt in je arm band, je bottlebelt of je zak.
10. Denk eraan dat jij echt een enorme bikkel bent. Niet iedereen rent in de kou, wind of regen. Dat vraagt doorzettingsvermogen en discipline en hardheid en toewijding, en iedere automobilist die je tegenkomt geeft je achter zijn heen en weer zwiepende ruitenwissers een dikke thumbs up.
Nee. Niet echt.
MAAR HET ZOU WEL MOETEN.
maandag 30 november 2015
Have your cake and eat it, too
In een schaaltje:
1 ei
1 halve banaan, geprakt
1 perzik in kleine stukjes
3 grote eetlepels havermout
beetje kaneel
roeren roeren roeren
2,5 min in de magnetron:
Taart als ontbijt!
Perzik/banaan/havermout ontbijttaartje: 250 cal
Eiwit: 11 gram
Koolhydraten: 35 gram
Vet: 8 gram
1 ei
1 halve banaan, geprakt
1 perzik in kleine stukjes
3 grote eetlepels havermout
beetje kaneel
roeren roeren roeren
2,5 min in de magnetron:
Taart als ontbijt!
Perzik/banaan/havermout ontbijttaartje: 250 cal
Eiwit: 11 gram
Koolhydraten: 35 gram
Vet: 8 gram
zondag 29 november 2015
Daar was ik weer
Niet meer mezelf, na het griepje van twee weken terug. Ik mailde zelfs de trainer: 'ik wil zo graag zin hebben in hardlopen, maar mn tanden poetsen voelt al als een opgave'.
Er ging een week voorbij, en ik liep niet. Voor het eerst in 4 jaar. Ik sliep alleen maar, als ik niet werkte. Ik beloofde de trainer dat ik snel bloed zou laten prikken, mocht ik niet opknappen. 'Je ogen stralen niet zoals gewoonlijk', zei hij.
Gelukkig ging het niet uit mijn systeem. Never give up on something you can't go 2 days without thinking about las ik laatst ergens. Ik denk gelukkig iedere dag aan hardlopen. Meerdere keren.
Vandaag was de eerste dag dat ik me weer enigszins mezelf voelde, en ik wilde naar buiten. Naar buiten! Lekker RENNEN! Ik deed 6km, in striemende regen en harde wind, en voelde me gewoon UiTgElAtEn.
Blij. Vrij!
Na zes km trilden mijn benen van de inspanning (na 6 kilometertjes, mijn hemel), en was ik niet meer uitgelaten maar gewoon moe. Maar goed, gedaan is gedaan he!. Ik ben er weer!
Een beetje :)
Hardlopen | 6km | 7'20
Er ging een week voorbij, en ik liep niet. Voor het eerst in 4 jaar. Ik sliep alleen maar, als ik niet werkte. Ik beloofde de trainer dat ik snel bloed zou laten prikken, mocht ik niet opknappen. 'Je ogen stralen niet zoals gewoonlijk', zei hij.
Gelukkig ging het niet uit mijn systeem. Never give up on something you can't go 2 days without thinking about las ik laatst ergens. Ik denk gelukkig iedere dag aan hardlopen. Meerdere keren.
Vandaag was de eerste dag dat ik me weer enigszins mezelf voelde, en ik wilde naar buiten. Naar buiten! Lekker RENNEN! Ik deed 6km, in striemende regen en harde wind, en voelde me gewoon UiTgElAtEn.
Blij. Vrij!
Na zes km trilden mijn benen van de inspanning (na 6 kilometertjes, mijn hemel), en was ik niet meer uitgelaten maar gewoon moe. Maar goed, gedaan is gedaan he!. Ik ben er weer!
Een beetje :)
Hardlopen | 6km | 7'20
vrijdag 20 november 2015
Militaire zone
Zo was de Brusselse straat waar ons kantoor stond, gisteren:
Terreurdreigingsniveau 3. Militairen op de stoep. Canine units op het station.
Ik voelde me er niet bepaald veiliger van.
Tempoloop | 6,3km | 6'58
Terreurdreigingsniveau 3. Militairen op de stoep. Canine units op het station.
Ik voelde me er niet bepaald veiliger van.
Tempoloop | 6,3km | 6'58
Vilvoorde
Voor een twee dagen durende vergadering was ik in Vilvoorde, terwijl thuis de anderen het buikgriepje kregen dat mij een week bij mijn hardloopschoenen weg hield.
Eindelijk weer. ' Zes uur 's ochtends, regen, wind, een onbekende omgeving, nog lelijk ook - een idustrieterrein langs een snelweg. Maar NIKS van dat kreeg de grijns van mijn gezicht.
Hier was ik echt aan toe.
Hardlopen | 6km | 7'07
Eindelijk weer. ' Zes uur 's ochtends, regen, wind, een onbekende omgeving, nog lelijk ook - een idustrieterrein langs een snelweg. Maar NIKS van dat kreeg de grijns van mijn gezicht.
Hier was ik echt aan toe.
Hardlopen | 6km | 7'07
maandag 16 november 2015
meh
Al een week niet meer gesport. Vorige week maandag fietste ik van werk naar huis, in de stromende regen, maar daarna had ik een woest drukke werkweek en werd ik ziek.
Hoe is het toch mogelijk dat dat altijd samenvalt?
Je zou bijna denken dat als je teveel van jezelf vergt en een paar dagen slecht slaapt, je weerstand naar een nulpunt zakt en latente virusjes ineens de kans krijgen je knock out te slaan.
Oh wacht :)
Hoe is het toch mogelijk dat dat altijd samenvalt?
Je zou bijna denken dat als je teveel van jezelf vergt en een paar dagen slecht slaapt, je weerstand naar een nulpunt zakt en latente virusjes ineens de kans krijgen je knock out te slaan.
Oh wacht :)
zondag 8 november 2015
Hoe een runners high eruit ziet
Hardlopen | 10,17km | 7'17
Foto genomen door Peter in recreatiegebied Spaarnwoude
M'n meisje
Ze is elf, en en ze is gelukkig zon kind dat de hele dag ondersteboven en acterstevoren door de buurt tuimelt. Ze rent, spring, staat op haar handen, bouwt hutten en speelt trefbal op het plein. Ze fietst, ze springt touwtje en in het weekend zit ze op een paard.
In de komende jaren gaat ze besluiten wie ze is en waar ze bij wil horen. Ze gaat bedenken waar ze voor staat en hoe haar leven eruit moet zien. Ik hoop zo heel er dat sport daar een plaats in vindt. Niet omdat ze zich druk maakt over een 'bikini-lijf.' Oh, alsjeblieft, ik hoop dat ze niet in die val loopt. Kind, voor een bikini-lijf:
1 doe een bikini aan je lijf,
2 klaar.
Wat de rest van de wereld ervan vindt, FUCK DAT.
Man man man, met de energie die ik tussen mijn 14e en mijn 39e verspild heb aan dat soort onzin had ik die hele marathon al jaren eerder kunnen lopen.
Keuzes, keuzes.
Ik wil zo graag dat ze blijft sporten omdat bewegen heel erg leuk is. En ook:
- Fysieke kracht betekent onafhankelijkheid. Het is handig om je een zware koffer de trap op te kunnen tillen als de rolstrap op het station het niet doet, om een schop te kunnen uitdelen als het nodig is, of iemand die je achterna zit eruit te kunnen rennen. Het is prettig om sterk te zijn. Het vergroot je zelfvertrouwen.
- Het gaat er niet om hoe oud je wordt, maar hoe je oud wordt.
Oud worden we allemaal, en dood gaan we ook allemaal ergens aan. Dat is niet iets wat je voorkomt door te sporten. Maar je beinvloedt wel de manier waarop. Hoe wil je oud worden?
Zo, of zo?
- Fit zijn heeft een voorbeeldfunctie. Iedereen heeft een collega of een dochter of een buurmeisje of een leerling of een vriendin of een nichtje. Wie weet wie je beinvloedt, en wat voor verschil je levensstijl maakt in die van een ander.
- Van gezonde dingen komen gezonde dingen.Als je sport, ga je vanzelf beter eten, meer slapen, meer zorgen voor mentale en fysieke rust. Ergens moet die kettingreactie beginnen.
- Endorfinen zijn fijn. De high die je krijgt van flink sporten helpt je je hoofd op orde te krijgen.
Dat, en je komt af en toe zo stoned terug dat je schrikt van je eigen hoge piepstemmetje als iemand vraagt hoe je loopje ging en je zegt: 'ja GoOooOOeeeEEED'.
Allemaal voor de prijs van een paar hardloopschoenen per half jaar. Er zijn duurdere manieren. Hah.
- Discipline brengt je ver. Marathonlopers, bodybuilders, crossfitters en bergbeklimmers hebben vaak een streepje voor op de banenmarkt, vanwege de toewijding en het lange termijndenken dat gepaard gaat met hun sport.
En, van sporten leer je doorzetten en plannen en over teleurstellingen heen kijken. Dat helpt je bij alles in het leven.
- Fit zijn opent deuren. Nee, letterlijk. De deur naar buiten.
Je ziet de wereld anders op een fiets of met je hardloopschoenen aan dan vanuit de auto. Je ziet details die je anders ontgaan zouden zijn, ontmoet mensen die anders niet op je weg waren gekomen. Je ruikt modder en plukt beestjes uit je haar, voelt regen op je gezicht en zonlicht op je huid.
En, dat, dat zijn de momenten waarop je leeft.
Hardlopen |4km | 6'58 | met m'n meisje
In de komende jaren gaat ze besluiten wie ze is en waar ze bij wil horen. Ze gaat bedenken waar ze voor staat en hoe haar leven eruit moet zien. Ik hoop zo heel er dat sport daar een plaats in vindt. Niet omdat ze zich druk maakt over een 'bikini-lijf.' Oh, alsjeblieft, ik hoop dat ze niet in die val loopt. Kind, voor een bikini-lijf:
1 doe een bikini aan je lijf,
2 klaar.
Wat de rest van de wereld ervan vindt, FUCK DAT.
Man man man, met de energie die ik tussen mijn 14e en mijn 39e verspild heb aan dat soort onzin had ik die hele marathon al jaren eerder kunnen lopen.
Keuzes, keuzes.
Ik wil zo graag dat ze blijft sporten omdat bewegen heel erg leuk is. En ook:
- Fysieke kracht betekent onafhankelijkheid. Het is handig om je een zware koffer de trap op te kunnen tillen als de rolstrap op het station het niet doet, om een schop te kunnen uitdelen als het nodig is, of iemand die je achterna zit eruit te kunnen rennen. Het is prettig om sterk te zijn. Het vergroot je zelfvertrouwen.
- Het gaat er niet om hoe oud je wordt, maar hoe je oud wordt.
Oud worden we allemaal, en dood gaan we ook allemaal ergens aan. Dat is niet iets wat je voorkomt door te sporten. Maar je beinvloedt wel de manier waarop. Hoe wil je oud worden?
Zo, of zo?
- Fit zijn heeft een voorbeeldfunctie. Iedereen heeft een collega of een dochter of een buurmeisje of een leerling of een vriendin of een nichtje. Wie weet wie je beinvloedt, en wat voor verschil je levensstijl maakt in die van een ander.
- Van gezonde dingen komen gezonde dingen.Als je sport, ga je vanzelf beter eten, meer slapen, meer zorgen voor mentale en fysieke rust. Ergens moet die kettingreactie beginnen.
- Endorfinen zijn fijn. De high die je krijgt van flink sporten helpt je je hoofd op orde te krijgen.
Dat, en je komt af en toe zo stoned terug dat je schrikt van je eigen hoge piepstemmetje als iemand vraagt hoe je loopje ging en je zegt: 'ja GoOooOOeeeEEED'.
Allemaal voor de prijs van een paar hardloopschoenen per half jaar. Er zijn duurdere manieren. Hah.
- Discipline brengt je ver. Marathonlopers, bodybuilders, crossfitters en bergbeklimmers hebben vaak een streepje voor op de banenmarkt, vanwege de toewijding en het lange termijndenken dat gepaard gaat met hun sport.
En, van sporten leer je doorzetten en plannen en over teleurstellingen heen kijken. Dat helpt je bij alles in het leven.
- Fit zijn opent deuren. Nee, letterlijk. De deur naar buiten.
Je ziet de wereld anders op een fiets of met je hardloopschoenen aan dan vanuit de auto. Je ziet details die je anders ontgaan zouden zijn, ontmoet mensen die anders niet op je weg waren gekomen. Je ruikt modder en plukt beestjes uit je haar, voelt regen op je gezicht en zonlicht op je huid.
En, dat, dat zijn de momenten waarop je leeft.
Hardlopen |4km | 6'58 | met m'n meisje
donderdag 5 november 2015
Nog een boscrossje, soort van
Na een lange vergadering in Sittard nam ik onderweg een min of meer willekeurige afslag. Als ik naar huis rij en na vier uur file en koffie en nieuwsradio thuiskom, in het donker en een beetje gaar van de dag die al om 0500 begon, dan ga ik natuurlijk nooit meer trainen.
Ik ken mezelf.
Ik moet mijn luiheid voor blijven.
Dus. Maarheeze', stond er op de borden en er was bos naast de snelweg, dus hoe naar kan het daar zijn, dan.
Ik kleedde me om op een carpoolplaats en werd terwijl ik in mn ondergoed op mijn autostoel zat, wiebelend met mijn benen om in mijn tight te komen, gewoon weer niet gearresteerd, de dag was dus bij voorbaat al succesvol, en toen ging ik op pad.
Ik liep naar een dorp dat Soerendonk heette. Daar vond ik een afslag het bos in, maar ik wist niet zeker of ik dan op een autoweg terecht zou komen, dus ik vroeg dat aan een mevrouw die blaadjes van haar stoep stond te vegen.
In het bos.
In de herfst.
Maar goed, ik ren over straat terwijl ik niks gejat heb, geen bus hoef te halen en niet achtervolgd word door grote boze rottweilers, dus ik heb ook weer niet echt recht van spreken over nutteloze bezigheden.
Ze wist niet goed wat ik bedoelde. Toen ik vroeg of de afslag naar rechts echt een bospad was en niet een geasfalteerde weg met autos, bleef ze me de weg wijzen naar de bebouwde kom en naar een sportvereniging in de buurt :-)
Ik deed een interval van 7km (5'30 D2, 2' D3), en het viel me niet mee. Ik was te warm gekleed in mijn fleece longsleeve (het was 19 graden - wat de..?), de ondergrond was anders dan ik gewend ben en ik moest af en toe even stoppen om te kijken of ik de goede kant nog opging.
Maar gedaan is gedaan. En wat was het er prachtig - gelukkig was ik, ondanks de goede bedoelingen van de mevrouw met de bezem, weer precies genoeg verdwaald om m'n hoofd leeg te maken.
Hardlopen | 7,24km | 7'16
Ik ken mezelf.
Ik moet mijn luiheid voor blijven.
Dus. Maarheeze', stond er op de borden en er was bos naast de snelweg, dus hoe naar kan het daar zijn, dan.
Ik kleedde me om op een carpoolplaats en werd terwijl ik in mn ondergoed op mijn autostoel zat, wiebelend met mijn benen om in mijn tight te komen, gewoon weer niet gearresteerd, de dag was dus bij voorbaat al succesvol, en toen ging ik op pad.
Ik liep naar een dorp dat Soerendonk heette. Daar vond ik een afslag het bos in, maar ik wist niet zeker of ik dan op een autoweg terecht zou komen, dus ik vroeg dat aan een mevrouw die blaadjes van haar stoep stond te vegen.
In het bos.
In de herfst.
Maar goed, ik ren over straat terwijl ik niks gejat heb, geen bus hoef te halen en niet achtervolgd word door grote boze rottweilers, dus ik heb ook weer niet echt recht van spreken over nutteloze bezigheden.
Ze wist niet goed wat ik bedoelde. Toen ik vroeg of de afslag naar rechts echt een bospad was en niet een geasfalteerde weg met autos, bleef ze me de weg wijzen naar de bebouwde kom en naar een sportvereniging in de buurt :-)
Ik deed een interval van 7km (5'30 D2, 2' D3), en het viel me niet mee. Ik was te warm gekleed in mijn fleece longsleeve (het was 19 graden - wat de..?), de ondergrond was anders dan ik gewend ben en ik moest af en toe even stoppen om te kijken of ik de goede kant nog opging.
Maar gedaan is gedaan. En wat was het er prachtig - gelukkig was ik, ondanks de goede bedoelingen van de mevrouw met de bezem, weer precies genoeg verdwaald om m'n hoofd leeg te maken.
Hardlopen | 7,24km | 7'16
dinsdag 3 november 2015
Op naar kantoor
M'n rugzak.
Met daarin mijn laptop, mijn lader, mijn portemonnee, een broek, een shirt, schone lingerie, make up en een bak overgebleven vega zuurkoolstamppot voor lunch.
Ja, schone lingerie.
Omdat ik ZWEET, mensen. Z w e e t .
Wat dachten jullie dan.
Fietsen | 54.9 km | 22km/u
Met daarin mijn laptop, mijn lader, mijn portemonnee, een broek, een shirt, schone lingerie, make up en een bak overgebleven vega zuurkoolstamppot voor lunch.
Ja, schone lingerie.
Omdat ik ZWEET, mensen. Z w e e t .
Wat dachten jullie dan.
Fietsen | 54.9 km | 22km/u
maandag 2 november 2015
Maple Leaf Cross
'Zoek maar wat wedstrijdjes op korte afstanden, nog voor het eind van het jaar', zei de coach. 'Mag ook een cross zijn', kwam er achteraan.
Een.... cross? Zo'n ding met blubber en heuvels? Ik keek nog een keer naar mijn scherm, maar het stond er nog steeds.
Mag ook een cross zijn.
Grappenmaker.
Daar ging ik dus mooi niet aan beginnen. Ik doe niet aan zand en bladeren. Straks struikel ik nog over een boomwortel of zo. Asfalt is nou eenmaal veel meer mijn ding. Ik ga toch niet tussen allemaal van die trail-figuren staan met mijn fietspad-kadaver. Straks regent het nog. Dan moet je onder de modder terug in de auto. Bovendien, crossen hebben vast ook heuvels en als ik nou ergens de ziekte aan heb, is het wel aan klimmen. En wat nou als er water is? Of een hekl? Er zijn wel grenzen natuurlijk. Alles goed en wel, maar ik ging dus hoe dan ook niet meedoen aan een cross.
Lang verhaal kort: gisteren stond ik aan de start bij de Maple Leaf Cross in Hilversum.
Mn kleine liefje was meegegaan om te supporteren.
We moesten mijn start nummer nog ophgalen, maar we waren vroeg genoeg voor dat EN voor een rondje dixies.
Altijd weer pret.
Het was een fantastisch mooie omgeving, en ook wel een echt perfecte dag. Prachtige bossen, vallende bladeren, stralende zon aan de hemel.
We liepen een klein stukje van het parcours, en we spraken af dat Leentje bij de start zou staan en dan, als ik weg was,terug zou lopen naar de finish om daar op me te wachten.
Het startvak was een mix van allerlei mensen. Jong oud, hele gezinnen stonden er. De afstanden waren dan ook heel toegankelijk. Een cross blijkt een kort uitgezet parcours te zijn dat je dan aantal keren rond loopt.
Dat wisten jullie natuurlijk al, maar jullie vertellen mij nooit wat.
Anyway, het rondje hier was 2,5 km, en je kunt dus 1 keer rond, dat was mijn plan, maar ook 2 of 3 of 4. Iedereen die redelijk fit is kan het dus, bedoel ik te zeggen, en dat zag je aan het startvak ook.
Ik kreeg nog wat fijne adviezen van mensen om me heen: Is dit je eerste cross? Oh leuk! Til je voeten goed op, overal zijn boomwortels, kijk waar je loopt, anders ga je vallen.
Jatopdankjewel. Prima tegen de zenuwen, dit.
Toen was het 14 over 12, nog een minuutje tot het startschot, dus ik gaf m'n meidje een knuffel en zette mijn runkeeper aan.
En daar gingen we!
De eerste kilometer was een smal bospad. Daarna gingen we over een golfbaan-achtig grasveld, met wat kuilen en wat zand, daarna weer het bos in, een brug, een scherpe bocht en toen ineens kwam er een b!tch van een heuvel. Zo'n hele steile, met een helling van mul zand.
Ik rende alsof het uit de mode raakte, dat kan als je maar 2,5 km hoeft en jezelf dus niet hoeft te sparen, maar op die helling stond ik voor mijn gevoel bijna stil. Mijn hemel,wat heb ik de pest aan klimmen wat een fantastische uitdaging nou toch weer.
Naar beneden was bijna nog enger. Het midden vinden tussen gecontroleer afdalen terwijl je oplet waar je je voeten neerzet, en in volle vaart naar beneden denderen om maar zoveel mogelijk tempo terug te winnen.
Ik kwam zonder kleerscheuren naar beneden. Een bospas weer, een brug, een stuk bagger dat door het mooie weer godzijdank droog stond, en toen weer een heuvel. Een iets lagere dit keer, maar met in de afdaling een sprongetje; een soort van traptrede die je naar beneden moest springen.
Ik wist dat dus niet he.
Ik loop nooit in heuvelbossen.
Het is dat ik de mensen voor me naar beneden zag stappen, anders was ik zo ter aarde gestort.
Jullie vertellen me ook nooit wat :-p
Ik zweette alsof ik er 8 kilometer op had zitten, en toen ineens zag ik na de bocht de finish alweer. Eigenlijk wilde ik nog een rondje, maar Marleen stond er te wachten. Dus ik bleef bij het plan en gaf nog even gas tot de finish.
Turns out, ik finishte in 16 minuten en 45 seconden over 2,5 km, gewoon als 13e. Dertiende! Ok, van de slechts 31 mensen maar die de 2,5 km deden, maar toch, ik was heel erg niet de laatste. Ook wel eens leuk :-)
Dus. Volgend jaar loop ik hem zeker weer. Maar dan 3 rondjes. :)
Een.... cross? Zo'n ding met blubber en heuvels? Ik keek nog een keer naar mijn scherm, maar het stond er nog steeds.
Mag ook een cross zijn.
Grappenmaker.
Daar ging ik dus mooi niet aan beginnen. Ik doe niet aan zand en bladeren. Straks struikel ik nog over een boomwortel of zo. Asfalt is nou eenmaal veel meer mijn ding. Ik ga toch niet tussen allemaal van die trail-figuren staan met mijn fietspad-kadaver. Straks regent het nog. Dan moet je onder de modder terug in de auto. Bovendien, crossen hebben vast ook heuvels en als ik nou ergens de ziekte aan heb, is het wel aan klimmen. En wat nou als er water is? Of een hekl? Er zijn wel grenzen natuurlijk. Alles goed en wel, maar ik ging dus hoe dan ook niet meedoen aan een cross.
Lang verhaal kort: gisteren stond ik aan de start bij de Maple Leaf Cross in Hilversum.
Mn kleine liefje was meegegaan om te supporteren.
We moesten mijn start nummer nog ophgalen, maar we waren vroeg genoeg voor dat EN voor een rondje dixies.
Altijd weer pret.
Het was een fantastisch mooie omgeving, en ook wel een echt perfecte dag. Prachtige bossen, vallende bladeren, stralende zon aan de hemel.
We liepen een klein stukje van het parcours, en we spraken af dat Leentje bij de start zou staan en dan, als ik weg was,terug zou lopen naar de finish om daar op me te wachten.
Het startvak was een mix van allerlei mensen. Jong oud, hele gezinnen stonden er. De afstanden waren dan ook heel toegankelijk. Een cross blijkt een kort uitgezet parcours te zijn dat je dan aantal keren rond loopt.
Dat wisten jullie natuurlijk al, maar jullie vertellen mij nooit wat.
Anyway, het rondje hier was 2,5 km, en je kunt dus 1 keer rond, dat was mijn plan, maar ook 2 of 3 of 4. Iedereen die redelijk fit is kan het dus, bedoel ik te zeggen, en dat zag je aan het startvak ook.
Ik kreeg nog wat fijne adviezen van mensen om me heen: Is dit je eerste cross? Oh leuk! Til je voeten goed op, overal zijn boomwortels, kijk waar je loopt, anders ga je vallen.
Jatopdankjewel. Prima tegen de zenuwen, dit.
Toen was het 14 over 12, nog een minuutje tot het startschot, dus ik gaf m'n meidje een knuffel en zette mijn runkeeper aan.
En daar gingen we!
De eerste kilometer was een smal bospad. Daarna gingen we over een golfbaan-achtig grasveld, met wat kuilen en wat zand, daarna weer het bos in, een brug, een scherpe bocht en toen ineens kwam er een b!tch van een heuvel. Zo'n hele steile, met een helling van mul zand.
Ik rende alsof het uit de mode raakte, dat kan als je maar 2,5 km hoeft en jezelf dus niet hoeft te sparen, maar op die helling stond ik voor mijn gevoel bijna stil. Mijn hemel,
Naar beneden was bijna nog enger. Het midden vinden tussen gecontroleer afdalen terwijl je oplet waar je je voeten neerzet, en in volle vaart naar beneden denderen om maar zoveel mogelijk tempo terug te winnen.
Ik kwam zonder kleerscheuren naar beneden. Een bospas weer, een brug, een stuk bagger dat door het mooie weer godzijdank droog stond, en toen weer een heuvel. Een iets lagere dit keer, maar met in de afdaling een sprongetje; een soort van traptrede die je naar beneden moest springen.
Ik wist dat dus niet he.
Ik loop nooit in heuvelbossen.
Het is dat ik de mensen voor me naar beneden zag stappen, anders was ik zo ter aarde gestort.
Jullie vertellen me ook nooit wat :-p
Ik zweette alsof ik er 8 kilometer op had zitten, en toen ineens zag ik na de bocht de finish alweer. Eigenlijk wilde ik nog een rondje, maar Marleen stond er te wachten. Dus ik bleef bij het plan en gaf nog even gas tot de finish.
Turns out, ik finishte in 16 minuten en 45 seconden over 2,5 km, gewoon als 13e. Dertiende! Ok, van de slechts 31 mensen maar die de 2,5 km deden, maar toch, ik was heel erg niet de laatste. Ook wel eens leuk :-)
Dus. Volgend jaar loop ik hem zeker weer. Maar dan 3 rondjes. :)
Abonneren op:
Posts (Atom)
LinkWithin
