Kijk, vroegah, toen ik nog gewoon niks deed en dus ook nergens last van had, begreep ik het nooit als mijn toen al rennende vriendinnen klaagden over verplicht moeten rusten vanwege een of andere muitende spier. Wat zeur je nou, dacht ik dan. Big deal. Je mag op de bank zitten. Ik zou zeggen, trek een zak chips open en stop met jammeren.
Zo simpel bleek het helemaal niet te zijn. In de afgelopen jaren is mijn lichaam gewend geraakt aan een bepaalde manier, een bepaalde hoeveelheid en een bepaalde intensiteit van bewegen en als ik dat niet voor elkaar krijg, dan komt dat mijn gemoedstoestand niet zo erg ten goede.
Om het maar eens mild uit te drukken.
Mijn lijf heeft dan ook nog eens de neiging om haar problemen te vermeniguldigen door allerlei rommel te eten die ik zonder moeite kan vermijden in weken met veel loopjes. Daar geef ik overigens niet aan toe, hoor. Ik ben veel te ver gekomen om nog rondgecommandeerd te worden door een koekje.
Maar vervelend is het wel.
Anyway. Maandag had ik fysiotherapie. Daar lag ik een half uurtje op de bank terwijl Herman mn voet eraf leek te willen knijpen. Ik kreeg oefeningen mee, en een kek paars teepje, en een renverbod tot in ieder geval vrijdag. Maar ik mag wel veel rennen en veel wandelen en veel werken aan mijn core stability, en dat doe ik dan ook, behalve dat core stability stuk, want manmanman, iedereen die zegt dat de tijd vliegt heeft nog nooit een minuut geplankt, en het is wel VAKANTIE he.
Dinsdag: 9,84 km wandelen
Woensdag: 35.55 km fietsen
Een minuut planken is heul lang, zeker weten😊
BeantwoordenVerwijderenJaaaa, ik heb je weer gevonden! Ookal loop ik niet hard, je schrijft zo leuk, dus ik ga je weer volgen. Inmiddels ben ik hier beland met bijlezen ;-)
BeantwoordenVerwijderenDie HHH heb ik ook ontzettend last van, maar dan de paarden/ruitervariant. Zo irritant als je paard of jijzelf uit de running is/bent, om toch maar in looptermen te blijven. Niet goed voor mijn hum!