trappentrappentrappen

 

Gisteren fietste ik een rustig rondje. Dertig km, om precies te zijn. Het was mooi buiten. 

 

Vangaag deed ik weer een rondje. 45km dit keer, en op volle kracht. Zadelpijn technisch is 100 km in drie dagen niet heel erg aan te raden, kan ik je vertellen. Maar ja, Herman zei, veel fietsen, en ik ben nou eenmaal het gehoorzame type.

Echt!

Ok, niet. 

Maar wel met sporten. Vandaag deed ik netjes de twee uur die anders in mijn hardloopschema hadden gestaan, want de coach verwacht van zijn slachtoffers schemalopers dat ze in perioden van relatieve rust zoveel discipline aan de dag leggen dat ze MINSTENS in dezelfde conditie blijven, maar in ieder geval niet slechter. Om dat te bereiken moet ik dus echt behoorlijk doortrappen.

Buiten adem van de tegenwind op de terugweg, met trillende benen en overal zweet en idioot haar van die malle helm was ik in ieder geval een puinhoop toen ik thuiskwam.  

Maar dat hoort zo. Als je er nog leuk uitziet aan het eind van je training, heb je gewoon niet hard genoeg gewerkt :-).



30,03 km | max speed 29 km/u
44,87 km | max speed 33 km/u